Monday, July 30, 2007

Οι Ελληνες δεν μενουνε στο νοικι

Της γης μας οι βαθυπλουτοικαι της Ελλαδας υποπτοι
δεν ζηταμε τα χρηματα σας
αυτα με γεια σας με χαρα σας

Η Γη στην Ελλαδας μας ανοικει οι Ελληνες δεν
μενουνε στο νοικι
Στην γη μας μην βανετε χερι γιατι υπαρχει και μαχαιρι

Την φυλη μας δεν πουλαμε και την γη μας προσκυναμε
ξερουμε το κονταρι να πεταμε μας το δηδαξαν οι προγονοι μας
και εκει ειναι η δυναμη μας

Ειναι σκεψη των Ελληνων και με υπομονη προσμενουν

για την γη τους την χαμενη παλι Ελληνικη να γεινη

Μαρμαρα παλι στην γη τους να σκαλιζουν και στον
κοσμο να θυμιζουν πως απω την γη των Ελληνων
ολα αρχιζουν


Λουσιος

Saturday, July 21, 2007

Δεν με φοβιζει ο καιρος


Δε ειμαι νεος να σε ερωτευτω νεος να σε
αγαπησω ακομα μια φορα κοντα σου για να ζησω

Να ζησω χρονια ομορφα μεσα στην αγκαλια σου
να σου χαιδευω τα μαλλια να παιρνω τα φιλια σου


Μια κουπα γεματη με κρασι την πινω στην υγεια σου
στο νου μου εχω τα παλια την ομορφη ματια σου

Δεν με φοβιζει ο καιρος τα χρονια δεν φοβαμε
μια χαρι θελω απο τον θεο μια χαρι θελω μονο
στον αλλο κοσμο που θα πα θελω να σε ανταμωνο

Friday, July 20, 2007

Το χιλιομοδι καηκε

Δεν ηταν του Δια οι αστραπες
δεν μεθυσε η Νεμεα .
Το Χιλιομοδι το ομορφο μεσα στην φωτια
το ρειξαν.

Να ηταν το χερι του φονια το χερι του προδοτη ,
και οι ελιες της Αθηνας μες στην πυρα βρεθηκαν.

Μα οΗρακλης σαν να αγριεψε το ροπαλο του

αρπαζει, τουτος ο τοπος χανεται τουτος ο τοπος
χαθη, φωτιες μας βαλανε φωτιες και θελουν
να μας καψουν.

Σηκω το ροπαλο Ηρακλη και χτυπα στο κεφαλι,
τουτος ο τοπος καιγετε, τι τουτη η χωρα
χαθει .


Τελευταιος των ζωεμπορων.

Sunday, July 08, 2007

Ο χριστος και ο κορακας


ο μπαρμας ο Θανασης μεθυσμενος αργα την νυχτα χτυπα την
πορτα του σπιτιου μας ανοιγουμε ο μπαρμπας μεθυσμενος
ζητα κρασι να πη

Η θεια Ελενη που ηταν στο σπιτι του λεει αχρονιαγε εισε
μεθυσμενος ακομα να πης θελης

Ο μπαρμπας μου την ρωτα Ελενη εαν ερθει στο σπιτι σου
ο χριστος και ο κορακας ποιον θα βγαλης εξω
τον χριστο η τον κορακα η θεια Ελενη του απανταει
το κορακα
Ε της απαντα ο μπαρμπα Θανασης κορακας και περηδρομος
να σε πιαση

Γιατι του ειπε να μην πινη αλλο κρασι


τελεφταιος των ζωεμπορων

Βαρια σιωπη

Βλεπω το καστρο μαναχο βαρια συννεφιασμενο στα βραχια
δακρυα να κυλουν ο αετος δεν φτερουγιζει μερες Μαγιου
και οι περδικα στο καστρο δεν γυριζει

Ειναι Μωριας μας ορφανος και τα βουνα θλιμενα
σε ολους τους δρομους μοναξια και στα χωρια βαρια
σιωπη με σπιτια αμπαρωμενα

Δυο γερους βρησκω μοναχους και τους ρωτω που ειναι
οι αλλοι ηταν ακομα αλλοι τρεις στα σπιτια τους κλησμενοι
ψαχνω τα βρω τι εγινε και λογγοσαν οι δρομοι

Βγηκα στο καστρο στην κορφη και τους Θεους ρωταω
μα βρηκα το νομο της σιωπης και της ερημοσυνης
πηρα το δρομο και εφυγα με ενοχιες γεματος
εισαν τα χρονια δισεκτα τοτε καιεγω ειχα φυγη