Παγωνια

Μα εχει τοση παγωνια μα εχει τοσο
κρυο να σε φιλησω δυο φορες και
να σου πω αντιο

Το ξεροβορι της ζωης πιανει και δυναμωνει
γινανε ασπρα τα μαλλια μας προλαβε
το χιονι

Μετρο τον χρονο αναποδα τα χρονια
φερνω πισω νεος να γινω για αλλη
μια να σε καλωσορισω
Να σου χα ιδεψω τα μαλλια γλυκα να σε
φιλησω μες στις πνοης σου την πνοη
δυο φορες να ζησω

Μα να τα φτιαξω δεν μπορω γιατι
με πιανει ζαλη και σαν παιδακι
χανομαι μες την δικη σου
αγκαλη



Ενιππεας τελευταιος των ζεμπορων