Οι δρομοι τουτοι δεν χωρουν αλλα εικονοστασια

Αργα ηρθαν στον υπνο μου και πρσταγες μου δινουν
για να σελωσω το αλογοστην Κορινθο να παω
Τι ειναι κορες ομορφες μαννες μαυροντυμενες

Το σελωσα το στολισα, πεταλα μαυρα βαζω,
παιρνω τον πηχυ να μετρω, τεφτερια για να γραφω.
Και τον φονια επερασα, την Στυμφαλια λιμνη.
Και ροβολα στην Κορινθο κοντα στην δυστυχια.

Εφτασα διπλα στην βοη , σιγα στην μαχη μπαινω,
σιγοκρατω το αλογο, και αρχιζω να μετραω.
Μετρω δεξια, μετρω ζερβα, και αγαλια αγαλια παω.
Εφτασα στο Ξυλοκαστρο τα ματια μου βουρκωνουν,
βγαζω απο τον δρομο το αλογο λογαριασμο να κανω.

Πολλοι σταυροικαι τα κερια, μα λιγοστο το λαδι,
γιατι νωρις εσωθηκε σε νιες και παληκαρια.

Αγαλια αγαλια προχωρω, και αγαλια αγαλια παω.
Μετρω σταυρους αμετρητους, πολλα τα εικονοστασια.
Στο δρομο τους σταυρωνουνε, στου δρομου την μαυριλα,
και μονο που το σκεφτεσε σε πιανη ανατριχιλα.

Μα ο φονιας στα γιορτηνα ντυμενος, παει σε χορους παει σε
γιορτες και στα κοινα δουλευβει,
και με αξιοπρεπεια τους Ελληνες κορο ιδευει

Για σηκω επανω Ηρακλη και με το ροπαλο σου,
χτυπα το κεφαλι του φονια, κομματια χιλια καντο,
αλλα κορμια να μην χαθουν στη ασφαλτο επανω.


Ενιππεας τελευτιος των ζωεμπορων 28.8.2005

Γρμμενο στα λιοστασια του νοτου