Monday, January 15, 2007

Ξεχασμενα που μηλανε

Περνοντας το πετροβουνι η σκεψις γυριζει πολλα χρονια πισω
τοτε που γυριζαμε ποδαρατο απο την βυτηνα για το σαββατοκυριακο
αφηνοντας το Γυμνασιο ενα΅τσουρμο παιδια για το χωριο
Θυμαμε τοτε φευγοντας απο την Βυτηνα κατηφοριζοντας στην κατω
βυτηνα και πριν φτασουμε στο γεφυρι της Μουζγας θελοντας να
κοψουμε δρομο αποφασισαμε να περασουμε μεσα απο το παταμι του
Μυλαωντα Ηταν χειμωνας Φλεβαρης θαρρω το ποταμι κατεβασμενο
απω τον χειμωνα ειμαστε τρεις εγω ο Λαμπης δεν θυμαμε τον τριτο
που περασε πρωτα με ενα σαλτο στο στενοπο περασμα δευτερος δοκημασε ο Λαμπης
αλλα οταν εδωσε το σαλτο το ποδι του που πατησε στον απεναντο βραχο
γλυστρησε και χαθηκε μεσα στην κακαβοθρα του ποταμιου
Μετα απο λιγο πεταχτηκε εξω φωναζοντας παιδακια μου βγηκε ομως παλι
πισω μουσχεμα και ενα ματσο ζωες του παιδιου που τις πηγαιναμε
στο σχολειο του χωριου
Γυρισαμε πισω περασαμε απο το γεφυρι κρυο πολυ ο Λαμπης μουσχεμα

επρεπε να αναψουμε φωτια για να στεγνωση στο τελος της ανηφορας
ηταν ενα εχωκκλησι εγω ετρεξα στο ξωκκλησι για φωτια ηταν ενα
καντηλι αναμενο βρηκα ενα κερι το αναψα βγαινοντας εξω φυσαγε ο αερας
και εσβαινε το κερι ματαιει η προσπαθια
Τοτε εφυγα για ενα αλλο εξωκκλησι τον αγιο Νικολα στα Μαγουλιανα
Εφυγα τρεχοντας για να αναψω φωτια
Πριν φτασω στον αγιο Νικολα συναντησα τον μπαρμπα Χρηστο τον Γιαβη
που κλαδευε το αμπελι του
Χαιρετησα τον μπαρμπα Χρηστο και τον ρωτησα εαν εχει φωτια
μου απανταη διαβολε την τι θελεις την φωτια καπνιζεις
Οχι μπαρμα χρηστο ερχετε ο Λαμπης και του εξηγησα τι εγινε
Μου εδωσε τον αναπτηρα του αναψα φωτια με κληματα
ειρθαν ο Λαμπης με τον αλλον στεγνωξε ζαισταθηκε και φυγαμε για
το χωριο Νομιζαμε πως ολα τελειωσαν ομως οχι γιατι τα φυλλα της ζωης
παιδιου εχαν βραχει και ηταν τσαλακωμενα φτανοντας ο Λαμπης στο
σπιτι του εβαλε καρβουνα στο σιδερο που σιδερωνουν τα ρουχα
και σιδερωσε τα φυλλα της ζωης για να τα δωση στο σχολειο

Στο σημαθητη μου και φιλο μου


Χαραλαμπο Καρρα

Τελιωσε ο ανηφορος στου πητα βγηκαμε στο κανακου την λακα
σιγα σιγα κουβεντιαζοντας περασαμε την σκαλα φτασαμε στον

περηφανο βραχο που το χωριο μας του εδωσε το ονομα του ελευθεροτη της
φυλης Και φτασαμε σε ενα μνημα που καποιοι το εσκαψαν και μεσα
εθαψαν την αρχοντησα τηνξακουστη και ιστορικη και πολυτραγουδησμενη
βρυσι τηςΑγιαςΕλεουσας

μεσα απο το μνημα βογγα το λιγοστο νερακι γιατι εχει χαση το φως του
και δεν βλεπει τα πουλια τα ελατα τους διαβατες τους πιστηκους
θυματε τον ιστορικο Παυσανια ΤΗΝ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΗΤΙΣΑ ΠΟΥ ΠΙΑΣΤΗΚΕ
ΣΚΛΑΒΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ και εδωσε τις πετρινες πλατες της για να πατηση τοποδιτης
η αρχοντοπουλα των να ανεβη στο αλογο και να χαθη στο μονοπατι
της λευτεριας
Εδω τα καλοκαιρια τα πρωινα εφταναν οιαπανταχου της γης Μαγουλιανιτες
επηναν της Αγιαλεουσας το νερο τρωγοντας ψωμι τυρι και σκορδο

εβραζαν και καμια προβατινα
Σωπασε νεκρη αρχοντησα και θα ερθη οκαιρος να σταματησης τα βογγιτα

να βγης ξανα απο τον ληθαργο και να ποτησης με το αθανατο νερο σου
τους νεους και να αναστηθης δροσηδοντας ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΡΟΥΣ

Ο Τελευτεος των ζωεμπορων

No comments: