Οχι δεν πρεπει.

Οχι δεν πρεπει να ντροπιασουμε των Ελληνων, τους περασμενους αιωνες.
Και να ντρεποντε, οι νεες γεννιες,
για την δολοφονια της φυλης μας.
Το αιμα που τρεχει στις φλεβες μας, ειναι ελληνικο, αιμα αθανατο.
Δεν πρεπει να χαθη η φυλη μας, γιατι αν χαθη η φυλη μας,
ισως χαθει το πνευμα των Ελληνων.
Ολοι μαζι, να πουμε οχι στους δολοφονους του ελληνισμου.
Το μολων λαβε, ειναι στις Θερμοπυλες γραμμενο, απο Ελληνες.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Εαν το δογμα

Εαν το δογμα που λεγεται χριστιανισμος, στην Ελλαδα το πειραζει
ο πολιτισμος, των Ελληνων,ο αρχαιος, η ο νεος, τοτε μπορουν, να παρων,
το δογμα τους και τα καμπαναρια τους,και να πανε στα πατρια
εδαφη του χριστιανισμου.



Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Στα αποσκηκια της αγριας δυσης

Εδω στην αγρια δυση, στα αποσκια της γης.
Εδω που το φως το εχουν να θαμπωνη, να ζαλιζη τον νου
και την σκεψη.
Εδω που το βλεμα της απατης σκαρφαλωμενο, σε πανυψηλα μεταλικα κτηρια
προσπαθει να βαλη, χαλινα στην ζωη του πλανητη.
προσπαθει να θολωση τον νου και την σκεψη.
Να κανη ποιμνιοστασιο τον πλανητη μας, ποιμνιοστασιο ψυχων.
Εδω ειχε ερθει ο Μπαρουχ αμπα.
Στα Ελληνικα Πατριαρχης.
Πατριαρχης της τσαλακωμενης, απο τους Οθωμανους, Ανατολικης ρωμα ικης
Αυτοκρατοριας.
Καταμαυρα ντυμενος, οικουμενικος κατα την αποψην του.
Φυλακισμενος, στα χαλασματα μιας φαυλης Αυτοκρατοριας.

Ηρθε εδω να συναντηση τον Ραμπαη, να του πη πως ειναι Τουρκος υπηκοος.
Και οτι η πατριδα του Τουρκια,εχει εθνικη επετειο, γιορταζει,απο το 1933
γιατι οι τουρκοι εδειωξαν τους Ελληνες της Ιωνιας απο την Ιωνια.
Μετα επισκευτηκε τις Ορθοδοξες χριστιανικες εκκλησιες, και το ποιμνιο του
που λεει οτι ειναι Ελληνες χριστιανοι.
Τους μιλησε σαν ποιμεναρχης, να ειναι πιστοι στο εβραιοχριστιανικο δογμα.
Τον ακουσαν να μιλαη με τον ραμπαη, και να τους λεη οτι ειναι
γνησιος,απογονος του Αβρααμ και του Ισαακ υποτακτικος του εβραισμου.
Να αφηνουν τον οβολον τους για την πιστη τους την αγια,και για μια θεση
στον παραδεισο
Θα ηθελα να σας πω, πως οι Ταγοι αυτης της θρησκειας, Αλλου τρων και
πινουν ,και αλλου πανε και το .......

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Το σκουληκι που ζει μεσα στο Μηλο

Το σκουληκι που ζει μεσα στο Μηλο, παει να πη, οτι το Μηλο ειναι
υγειες.
Και μεσα στον οργανισμο του Μηλου,ζει και αλλος οργανησμος,
αρα εκει υπαρχει υγεια.
Οταν το Μηλο το αρωσταινουν διαφορα ραντισματα με φυτοφαρμακα, και
διαφορες δηλητηρειωδης ουσιες, καμια ζωη δεν ζει, στο εσωτερικο του.
Τοτε αν το φαει ο Ανθρωπος, το Μηλο εναι ενας καμουφλαρισμενος
δολοφονος.

Ενιππεας τελεφταιος των ζωεμπορων.

Ομογενειακος Αγων

Τις ριζες μας και τον πολιτισμο μας, μας ζητατε να απαρνηθουμε,
μεγαλο πραγμα μας ζητατε.
Ανα τους αιωνες το σωμα, και το μυαλο των Ελληνων, γυρνα και περπατα
στα περατα της οικουμενης.
Μα η καρδια μας κτυπα για την Ελλαδα, και η σκεψις μας, αγωνια για αυτην.
Για αυτη την πατριδα της ελιας, της ηλιοκαμενης πετρας, της θαλασσας,
των νησιων μας, της λεμονιας, για την πατριδα μας.
Την πατριδα των Θεων.
Για την ιστορια της,που ειναι γραμμενη και σκαλισμενη, πανω στα μαρμαρα.
Μας ζητατε να απαρνηθουμε τον Παρθενωνα, τους Δελφους, την Δηλο, την κρητη,
το νησι της Αφροδιτης, την Ηλιδα, την αρχαια Ολυμπια, την Αρκαδια.
Μας ζητατε να απαρνηθουμε, τους αργοναυτες,τον Ολυμπο, την Μακεδονια μας,
την Θρακη.
Μας ζητατε να ξεχασουμε τον Ομηρο την Ηλιαδα, την Οδυσσεια, μας ζητατα
να ξεχασουμε την ΗΘΑΚΙ.
Μας ζητατε να ξεχασουμε της Θερμοπυλες, τον Μαραθωνα, την Σαλαμινα.
Μας ζητατε να ξεχασουμε, τα Ελευσινια μυστηρια, Την Σαμοθρακη.
Μας καταστρεψατε εναν, υπεροχο πολιτισμο.
Μας ζητατε να μηραστουμε τονΜεγαν Αλεξαντρο, τον μαθητη του Αριστοτελη.
Ειμαστε πολλοι, το πεισμα μας μεγαλο.
Ο πολιτισμος των αρχαιων Ελληνων, ειναι ο πολιτισμος των δικων μας
προγονων.
Οι αιωνες δεν εσβησαν το λαμπρο του αστερι, το φως του κοσμου.
Αυτοι οι προγονοι μας μας διδαξαν το μολων , λαβε.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων Ομογενειακος Αγων Ρ .Εκπομπη.

Δεντρα που ειχανε τις ριζες τους στους βραχους

Βρεθηκα εδω σε τουτον τον πλανητη,που λεγετε γη, απο το
αγνωστο ηρθα στο αγνωστο.
Γιατι οταν γεννηθηκα δεν γνωριζα οτι τον πλανητη τουτον τον ελεγαν γη.
Δεν γνωριζα οτι η φυλη μου, ηταν η φυλη των Ελληνων.
Με τα πρωτα μου βηματα, το αισθανομουν αν και μικρος, οτι ειχα γεννηθει
σε εναν τοπο λαμπrο, ηλιολουστο.
Το χωριο μου βρησκετε στα βουνα της Αρκαδιας σε 1365 υψομετρο.
Γεννηθηκα φλεβαρη του 1942 μεσα σε βαρυ χειμωνα, η χωρα μου ηταν υπο
την κατοχη των γερμανων.
Τα πρωτα μου βηματα εγeιναν πανω στα ξεξασπρα βραχια, που απο καθε
σχισμαδα τους εβγαιναν λουλουδια,και δεντρα που ειχαν τις ριζες τους
στους βραχους.
Το χωμα μοσχοβολουσε.
Το πρωι που ξυπνουσα, οι ακτινες του Ηλιου, κρατουσαν τα ματια μου
για πολυ ωρα κλειστα, γιατι ειχαν τρομερη λαμψι.
Οι μελωδιες που εβγαιναν απο το κελαηδησμα των πουλιων,εφευγε απο το
στομα τους, και πηγαινε κατευθειαν στα αυτια, του πλαστη αυτου του τοπου.
Στο σχολειο εμαθα οτι αυτος ο τοπος λεγετε Ελλας, που σημαινει φως.
Και εγω ειμουν ενα μικρο παιδι, παιδι της Ελλαδος.
Εμαθα την Α β Αρχισα να διαβαζω, εμαθα σιγα σιγα τους μυθους της χωρας μου,
Τους αθλους του Ηρακλη, που μιλουσαν για τον δρομο της αρετης, και της
κακιας.
Εμαθα για τον θησεα, που σκοτωσε τους ληστες στην κακια σκαλα,
αργοτερα σκοτωσε τον Μινωταυρο, κατεβαινοντας στον λαβυρινθο στην Κρητη.
Εμαθα για την αργοναυτικη εξτρατεια, για την Αργω.
Εμαθα για τον τροικο πολεμο, για τον Οδησσεα,για το Ομηρο.
Εμαθα για τον Ιποκρατη, εμαθα για τις Θερμοπυλες, για την ναυμαχια της
Σαλαμινας. εμαθα για την αρχαια Αθηνα, για τον Περθενωνα,για την
αρχαια Ολυμπια,για τον Μεγα Αλεξανδρο.
Εμαθα για τον Δiογενη, που κρατουσε το φαναρι μερα μεσημερι,
και εψαχνε να βρη τον Ανθρωπο.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Τοτε που τα σκυλια γαυγιζαν τα αστερια

Ηταν τοτε που η μνημη μου, αρχισε να βλεπη, και να γραφη
αυτα π ου εβλεπε. 1948 -1949
Τοτε που ημουν εξι με εφτα χρονων.
Μονο μου στην πλατεια του χωριο μου, εβλεπα τον μπαρμπα μου.
Ψηλος και αμουστακος, [ ηταν σπανος] μαζι με ενα συντροφο με
ενα οπλο ο καθενας στην πλατη τους.

Καθησμενοι στα παγκακια της πλατειας, εβλεπαν προς τις παρπανιστες, που ερχοταν ο δημοσιος δρομος για το χωριο.
Ξαφνικα στην στροφη του δρομου, αυτοκινητα ξαναφαναν το
ενα πισω απο το αλλο, πολλα μαζι φαλαγγα.
Αμεσως οι δυο αντρες πηραν τον ανηφορο, που οδηγει, μεσα απο
το χωριο στο κανακου την λακα.
Κοιτουσα μα δεν καταλαβαινα γιατι ετσι αποτομα αρχισαν να τρεχουν
στον ανηφορο.
Εφυγα περνωντας τον δρομο για το σπιτι μου,που ηταν επανω στο
δρομο.
Οταν εφτασα στο σπιτι μου, απο την αντιθετη μερια, εφτασαν
τα πρωτα αυτοκινητα του στρατου.
Σταματησε το πρωτο αυτοκινητο, και δυο ατομα με πιληκιο με
ρωτουσαν, εαν ειδα που πηγαν οι ανταρτες.
Τα εχασα δεν μιλουσα, δεν ειπα τιποτα, γιατι ο ενας ανταρτης
ηταν θειος μου, εκλεισα το στομα μου και τους κοιταζα.
Εκεινη την ωρα εφτασε με το αλογο του ο θειος οΜιμης και τους ειπε
τι ρωτατε το παιδι τι ξερει ειναι μικρο, δεν καταλαβαινει τι του λετε.
τα αυτοκινητα εφυγαν.
Ομως μετα απο λιγο καιρο ειδα στον ουρανο νοτιοδυτηκα του
χωριου μου να πετανε αεροπλανα, δυο τρια δεν θυμαμαι.
ακουγα τους μεγαλους, να λενε οτι γινετε μαχη στην Δημητσανα.
Την αλλη μερα το μεσημερι ειδα απο την μπαρτζελη την κατω γειτονια του χωριου, που ανηφοριζε το μονοπατι, πολλους αντρες
με τα οπλα στα χερια φαλαγγα κατα αντρας, ακολουθουσαν τη
γραμμη του μονοπατιου θα ηταν περιπου τους διακοσιοι
αντρες.
Οι ανταρτες παιδια Ελληνων, που ειχαν γλητωσει απο το μακελειο
τηςΔημηστανας.
Δεν σταματησαν στο χωριο, προχωρησαν, εφτασαν στην κορφη του βουνου, στα βραχια της κουκουβαγιας.
Ετσι λεγεται η κορφη.
Εκει επιασαν θεσεις που εβλεπαν προς τον δρομο τριπολις πυργου.
Στην τοποθεσια πετροβουνι, στην διακλαδοση τωνΜαγουλιανων,
ειχε φτασει ο στρατος, ηταν η εννατη μεραρχια.
Ενας ανταρτης με το χoνι , αρχισε να φωναζη,ακομα η φωνη του
ηχει στα αυτια μου.
Αφηστε μας την Βυτινα καλοθελεις μην σκοτωνομαστε αδiκως.
Τοτε ακουστηκε η φωνη του απο το πετροβουνι, να του απαντα
τι λες ρε τσαρουχα. Η αποσταση ευθεια θα ειναι δυο με τρια
χιλιομετρα.
Τοτε αρχισαν οι ανταρτες να πυροβολουν με λιανοντουφεκα,
ο στρατος απαντησε με ολμους,δυο επεσαν στο χωριο και οι αλλοι
πισω απο το βουνο στην κορφοξυλεια.
Μετα απο δυο τρεις μερες, ηρθε πολυς στρατος στο χωριο, γεμισε
η πλατεια.
Ειχαν φερει πολλους ανταρτες δεμενους.
Ειδα ενα στρατιωτη να εχει στην πλατη του,ενα οπλο με κοκκινο
κοντακι,και απορισα γιατι εχει το οπλο αυτο ο στρατιωτης,
αφου αυτο το οπλο ηταν του Θοδωρη χωριανος μου που ηταν
ανταρτης.
Κοιταζοντας προς την μερια του καφενειου, στον πλατανο, βλεπω
τον Θοδωρη δεμενω, και πολλους αλλους δεμενους, και στημενους
στο τοιχο του καφενειου.
Δεν μπορουσα να καταλαβω τι γινοταν.
Ολο το χωριο ηταν μαζεμενο στην πλατεια, τους ανεβασαν στα φορτηγα του στρατου και του εδιωξαν.
Ο στρατος ομως εμεινε.
Ειδα τον πατερα μου να κουβεντιαζη με τους στρατιωτες, και απο οτι
καταλαβα του ζητουσαν το περα σπιτι για καταβλησμο.
Εγω και ο φιλος μου Χρηστος , που ηταν κανα δυο χρονια μεγαλυτερος μου, πηγαιναμε και περιεργαζομαστε τα του στρατου.
τροφημα κουβερτες αρβηλα, οπλα σφαιρες.
Εκεινο που μας εκανε εντυπωση ηταν οι δεσμιδες που ειχαν
μεσα σφαιρες.
τοτε αρχισαμε να βγαζουμε κρυφα,μια δυο σφαιρες απο καθε
δεσμιδα.
Αφου περναμε τρεις τεσσερες σφαιρες, ανεβαιναμε στην ραχι του
χρηστια, τοποθεσια, αναβαμε φωτια πανω σε ενα βραχο,
πεταγαμε τις σφαιρες μεσα στην φωτια και κρυβομαστε στην ριζα του βραχου, και ακουγαμε το μπαμ μπουμ.
Τα μεγαλητερα παιδια εφτιαχναν κολοντουφεκα
Εφτιαχναν ενα ξυλο σε σχημα μπιστολιου ,ισιωναν το πανω μερος,
εδεναν δυο σφαιρες με συρμα, τις χαραζαν στο πανω μερος με μια λιμα, το κρατουσαν με το ενα χερι και με το αλλο με ενα αναμαινω ξυλο,
εβαζαν φωτια αναβε το μπαρουτι και εφευγε το βλημα.
Ετσι γνωρισαμε εμεις την ζωη, νομισαμε οτι αυτη θα ειναι
η δουλεια μας, εδω που ειχαμε βρεθει, αυτο εκαναν οι μεγαλοι
το ιδιο θα εκαναμε και εμεις.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Βορια πως εφτασες εδω στης προσηλιας τα μερη.

Γιατι βορια λησομανας και τα κλαρια παγωνης.
Τα πουπουλα απο τα πουλια στον ανεμο σηκωνεις.
Βορια πως εφτασες εδω στης προσηλιας τα μερη, τα εκαψες
τα ξερανες, και εστησες λημερι.

Εκαψες τις βουνοπλαγιες, βρωμησες τις πηγιες μας, πολλες
γεννιες φαρμακωσες, σκοτωνεις τις ζωες μας.
Εφυγες απο την σκοτηνια ποιος σου εδηξε τον δρομο, σε
τουτη χωρα για να ερθης, στου ηλιου το καμαρι, να καρκανιασης
τα κλαρια τα παντα να παγωσης.
Ενα μοναχα θα σου πω, φυγε και μην γυρισεις, φυγε σου λεω
δεν μπορεις, σε αυτη την γη να ζησης.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Η Ελλαδα δεν ειναι η χωρα της τραμπαλας.

Το ξερω χρονια τωρα, το εχω ζεισει, το ζω.
Πανεμορφη χωρα, γλυκεια μου πατριδα,
Ελλαδα ζεις γονατισμενη,
πολλα μα παρα πολλα χρονια τωρα.
Στην καμπουρα σου εχουν φτιαξει τραμπαλα και τραμπαλιζοντε,
διαφορα ανθρωπακια.
Το ξερω υπομενης,και δεν ξεχνας οτι τα παιδια σου ειναι
Ελληνες, και σε αγαπουν.
Και αυτοι που στην πλατη σου τραμπαλιζοντε, γρηγορα θα πεσουν,
και θα τσακιστουν.
Τα παιδια σου Ελλαδα , δεν ξεχνουν , σαν γροθια ενωμενα, τα
ανθρωπακια, που στην πλατη σου την τραμπαλα τους εχουν
στησει, εχουν λαθος υπολογισει.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Απο τοτε ζης με το θα.

Σε λιγο θα κτυπησουν οι καμπανες, εκλογες προ των πυλων
της Ελλαδος. Διστυχη πατριδα...
Οι ανδρειωμενοι που σε ελευθερωσαν εφυγαν, και απο τοτε
ζης με το, θα.

Σε εχουν κανει να ζητιανευης το βιος σου.
Εκει που πας να γνωρισης των πολιτισμο σου, σου μπερδευουν
την γλωσσα,για να μην μπορεις να διαβασης την γλωσσα των
προγονων σου , και να γνωρισης το μεγαλειο της.
Σε απειλουν ,εαν δεν πιστεψεις στο δογμα τους, θα χαθης, γιατι
ο θεος τους δια των Πατερων του δογματος τους, μονο μπορει
να μας κυβερνα.
Μην απελπιζεσαι, και μην προσκυνας.
Θυμησου τις Θερμοπυλες, και στον εσωτερικο,και εξωτερικο εχθρο
της φυλης μας, πες το Μολων Λαβε.

Ελληνες ενωμενοι, ποτε νικημενοι.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Εμεις οι αγραματοι.

Εμεις οι αγραμματοι που εχουμε διαβασει, της γης τα μονοπατια
με τα ματια μας, και με τα βηματα μας,

συναντησαμε, γραμματιζουμενους ωραιους , με γνωση, αρετη ,συνεση
και ακτινοβολια, , πραοτητα και καλοσυνη.

Σ υναντησαμε ομως και γραμματιζουμενους, κιτρινους απο μισος,
το σωμα τους αγκαλιασμενο απο κακια για τον ανθρωπο,
και διψα για πλουτο, απατη και αλαζονεια. Ενα μονο βλεπουν την μυτη τους.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Στην Παληνη οδος Αγρινιου διαλογος Δημαρχου με κυρια περικυκλωμενη απο τις φλογες.

Ηκυρια φωναζει τον δημαρχο, βοηθεια καιγομαστε, βοηθεια,
Ο δημαρχος της απαντα, δεν ερχομαστε εκει γιατι, ο συνοικισμος
εναι αυθερετος.
Η κυρια , κυριε δημαρχε οι ζωες των ανθρωπων δεν ειναι
αυθερετες, ειμασθε περικυκλωμενοι απο τις φλογες.


Ενιππεας τελευταιος των ζωςμπορων

Οι αγιοι και τα μοναστηρια εξαφανισαν τα Ελληνικα τοπονημια.

Πως τα ονοματα των αγιων εξαφανισαν τα Ελληνικα τοπονημια,
και θα ηθελα εαν γνωριζει κανενας ιστορικος Ελληνας, πριν δωσουν,
οι νονοι μας χριστιανοπαππαδες, ονοματα αγιων στα ελλη-
νικα τοπια , τα ελληνικα τους ονοματα τι εγιναν?
Οι φωτιες στον Μαραθωνα , και στην Πεντελη, ανυσηχισαν, τους
χριστιανους αγιους που μενουν σε ελληνικο εδαφος ως κατακτητες.
Ονοματα αγιων,αγιος Εφρεμ, αγιος Νικολαος, αγιος Αρτεμιος,
αγιος παρθενιος, αγιος Σπυριδωνας, αγιος Στεφανος.
Και για ξενοδοχεια εχουν τις μονες, μονη πΠεντελης, μοναστηρι
Μπραου, μονη Παντοκρατορος.
Και για τον περιπατον τους χιλιαδες στρεμματα ελληνικου
εδαφους, που το στερουν απο το ποιμνιο τους, και τους
δουλους τους Ελληνες.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Λογαριαζετε λαθος.

Για πολλα εκατομμυρια των Ελληνων του εξωτερικου,
αλλα και στην Ελλαδα μας, ο Παρθενωνας, ειναι το συμβολο
του Ελληνικου πολιτισμου, και τα φτερα ολων των Ελληνων
οπου γης.

Οι μαυροντημενοι σαν κορακες, εχθροι του Ελληνισμου καταστρεψαν
ανα τους αιωνες,και βεβηλωσαν, τον πιο τελειο πολιτισμο που
εφτιαξε ο ανθρωπος, πανω στην γη.

Οχι αλλο πια.
Ο κ. Υπουργος που σεβομαι και εκτιμω, σβηνει απο το βιντεο του
κ. Γαβρα τα κορακια που καταστρεφουν το Μνημειο,
Ειναι σαν να κοβη τα φτερα των Ελληνων.

Εμεις με τα δικα μας ιδανικα και τα δικα μας χερια θα υπερασπιστουμε, τον πολιτισμο και τα Μνημεια των προγονων μας.
Γιατι την υπαρξη μας την χρωσταμε σε αυτους, και η κληρονομια
που αφησαν ανηκει, στους Ελληνες , και ειμασθε υπευθυνοι.
Ειμαστε ακομα ζωντανοι.
Εαν θελετε κ. Υπουργε να δειτε ποσο αξια εχουν οι μαυροντημενοι,
και τα εργα τους, ρωτηστε τους Ελληνες στις γειτονιες της Ελλαδος,
εαν ο εχθρος των Ελληνων, παει να καταστρεψη τον Παρθενωνα,
η' την μητροπολη των μαυροντημενων, για πιο Μνημειο θα εδειναν
την ζωη τους?
Τοτε θα καταλαβετε κ.Υπουργε τι θα πη Ελληνας.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Πανικος

Ο πανικος ειναι αδελφος του τρομοκρατη.
Τον σπερνουν οι ανθρωποι του σκοτους και του μισους.
Βλεπουν τους εαυτους τους σαν Θεους.
Και θελουν τον ανθρωπο, πανικοβλητον και τρομοκρατημενον.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Ποιος.

Ποιος αχρηστεψε τα οπλα μας, και σκλαβωσε την ψυχη μας.
Ποιος πηρε την υπερηφανεια μας και την εκανε φοβο.
Ποιος προσπαθη να μαθη τους αετους να μην πετουν ψηλα.
Ποιος παει να αχρηστεψη τις ασπιδες του εθνους.
Ποιος προσπαθει να μας αλοιωση την γλωσσα,και να σταματηση
απο τα αηδονια την λαλια.
Ποιος θελει να μας ποτιση το νερο της λησμονιας ,για να ξεχασουμε
τους προγονους μας και τον πολιτισμο μας.
Οποιος και να ειναι, ελληνα κτυπα, κτυπα αλυπητα.
Νυν υπερ παντων ο αγων.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Ποιος.

Τουτοι οι πυργοι οι γυαλινοι.

Τουτοι οι πυργοι οι γυαλινοι, που στα ψηλα στεκοντε,
το εχουν καμαρι μερικοι, πολλοι που τους θαυμαζουν.
Μα ειναι και οι λιγοι στο μυαλο, που θελουν και εκεινοι
εναν να αποκτησουν.

Ειναι οι στενοκεφαλοι οι παραμορφωμενοι, που χωρις προσοντα,
και ανθρωπια, και αγαπη στην πατριδα, θελουν ψηλα να φτασουν.
Στο σβερκο του ελληνικου λαου ειναι σκαρφαλωμενοι, Βγαζουν την χωρα στο σφυρι, λαο και ιστορια.

Ενα τους λεω μοναχα, χιλιαδες πυργοι γυαλινοι στης γης τα μονοπατια.
Μα Μακεδονια ειναι μια στην γη την οικουμενη.
Ελληνες Μακεδονες κατοικησανε και εκεινοι την βαφτισανε.
Ηταν θα ειναι Ελληνικη και ελληνικη θα μεινη.

Το ξερει ο κοσμος ο ντουνιας , το ξερει η οικουμενη, με του
Αριστοτελη τα φτερα, της γης η νεολαια την γνωση της πλουτιζει.

Και πανω στου Μ. Αλεξανδρου τα βηματα το μελλον της θα κτιζει.
Γιαυτο καθειστε φρονημα και μην ακροβατειτε, γιατι στο
χειλος του γρεμου εσεις τελικα θα βρεθητε.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Τριτη γεννια στα ξενα περιμενει γραμμα και δασκαλους απο την μαννα Ελλαδα.

1971η ιστορικη βρυση της αγια λεου σας 1987 στα ματησε η καρδια της βρυσης να κτυπα εδω σταματουν και οι αιωνες.

Η γιαγια Θεοδωρα με τα εγγονια της 1976 στα Μαγουλιανα

1966 Τρεις Μαγουλιανιτες

!985 Στην λιμνη του φονεου ο παππους Κωστας με τα εγγονια του

Θειος και ανηψιος 1966 Μαγουλιανα

Ο Πλατανος και το αλογο. Μαγουλιανα

Οτι απομηνε απο του Ανδρια το μυλο Μαγουλιανα

Σρατελιτσα Μαγουλιανα

Παλιο γρεκη Μαγουλιανα

To παλιο παραθυρο Μαγουλιανα

Στου βρησουλιου τα βραχια

Ο αετος και η πετροπερδικα Θεοκτιστο

Λιμνη του Λαδωνα

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Ιστορικη βρυση Αγια Λεουσας Μαγουλιανων

Το γεφυρι στο Ρεκουνι

Ελληνιδα Μαννα.

Ηρθε ο καιρος που η περιφανη Ελληνιδα Μαννα, που ερχεται
απο πολλες, χιλιαδες χρονια πισω, στην διαδρομη, και την ιστορια της
Ελλαδος, και της ανθρωποτητος, να καταλαβη και να γνωριζη.

Οτι ειναι η Μαννα , γιγαντων και ηρωων.
Ειναι η Μαννα που γεννησε τα παιδια και τα καριτσια του εθνους
μας ανα τους αιωνες.
Αντρες που ελαμψαν με το πνευμα,και την γνωσι, Ελληνες που
εφτιαξαν και διδαξαν ισως τον μεγαλυτερο , πολιτισμο στον
πλανητη.
Ελληνιδα Μαννα το μελλον των παιδιων σου, ειναι να τα μαθης
οτι ειναι Ελληνες, ολος ο κοσμος θα τα αγκαλιαση.
Τα παιδια των Ελληνων, μαζι με τα παιδια του πλανητη, θα
ξαναζωντανεψουν τον Ελληνικο πολιτισμο.

Καθε σου προσφορα, Ελληνιδα Μαννα, σε ξενοφερτο θρησκευτικο
υποχθονιο , υποκρητικο δογμα, ειναι ο ταφος του πολιτισμου μας,
της γλωσσας μας, ειναι ο ταφος στο φως της Ανθρωποτητας.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

θελει ψυχη η λευτερια.

Στους ουρανους της Ελλαδας, πετουν μονο Ελληνες αετοι.
Και δεν αφηνουν τις κουρουνες να πλησιασουν τους ελληνικους αιθερες.

Ειναι ντροπη και προδοσια για οποιον δηποτε επιτρεψει, στις κουρου
νες του βορρα, να αγγιξουν του ελληνικους ουρανους ,
με κλεμενο ονομα σ το αεροπλανο που θα τις μετα.φερη.

Θελει ψυχη η λευτερια , και τοπος ανδρειωμενους

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

θελει ψυχη η λευτερια.

Μοιαζουνε ματωμενα

Τα αποσκια σαν να γυρισανε, ο ηλιος παει να δησι, σκαλi σκαλi
θα καταιβω να πιω νερο, σ τον πλατανο στην βρυση.

Τα συννεφα κοκκινισαν μοιαζουνε ματωμενα, τουτη η καρδια
αιμοραγει, τουτη η πληγη δεν κλεινει, θελω ο ηλιος πριν χαθει,
πριν πεσει το σκοταδι, στην αγκαλια σου να βρεθω, λιγο
για να σε αγγιξω, τα χρονια που εφυγανε , μηπως τα φερω πισω.

Το ματωμενο στηθος μου, το νου μου ανασαλευει, του λεει να φυγη,
να βιαστη , απο τα ξενα μερη.
Στην μοιρομενη σου αγκαλια, στα πρωτα βηματα μου, το ονειρο
του γυρισμου μια νυχτα να το αφησω.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Ενα σωμα γεματο καρκινους

Το σωμα της Ελλαδας μας , γεματο κακοηθεις ογκους, πασχει απο καρκινους,
και καρκινωματα, εχουν εισχωρισει στο σωμα της και ρουφουν το αιμα της,
και τρωνε τα σπαλχνατης.
Πρεπει οι Ελληνες αυτοι που αγαπουν την πατριδα μαννα, να την βαλλουν στην
εντατικη και με το νυστερι του ηθους, και της αγαπης προς την πατριδα,
να εξαφανισουν τους καρκινους απο το ομορφο σωμα της Ελλαδας μας.

Αλοιμονο σε εκεινους που δεν εχουν πατριδα.
Μακρυα οι προδοτες και οι δοσηλογοι.



Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων,

Ντροπη σας ρεμαλια

Για μια χουφτα δολαρια.
Τουτος ο ηλιος, καιει φωτια πανω απο τα κορμια σας, εσεις που για μια
χουφτα δολαρια πουλατε τα ιδανικα σας.

Αυτα που εσεις αρπαξατε χωρις να σας ανηκουν, ειναι απο το βιος του Ελληνα,
το βιος της βιοπαλης. Ειναι ο πλουτος του φτωχου, το ψωμι του πεινασμενου.

Της χηρας ειναι η ζωη, του ορφανου το διαβασμα, του αρωστου η ελπιδα.
Του τοπου ειναι η ασφαλεια, ασπιδα ειναι του κρατους.

Χωρις ντροπη πουλησατε στους ξενους την πατριδα, και πανω στο αρμα της ντροπης,
περιγελο γεινηκατε στις γειτονιες του κοσμου.

Χωρις πατριδα μεινατε της αρπαχτης η καταρα.
Χρονια τουτο to κακο βασανιζε την ελληνιδα μαννα, πολλα παιδια δεν εκανε δεν ειχε
νατα θρεψη.

Γιατι τα αρπαζαν οι βασιλεις, με τους ξενοφρεμενους.

Μα εχει και ντοπiους αρπαγες αναθεματισμενους.
Αυτο το χρημα της αρπαχτης θεμελια δεν ριχνει, μονο καταρες συμφορες,
στους κλεφτες παντα δεινει.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Ο εχθρος εντος των τειχων ,χωρις μαχες και ναυμαχιες.

Ο εχθρος εντος των τειχων, χωρις μαχες και ναυμαχιες.
Το σχεδιο πετυχε, μεσα στην πολι οι εχθροι χωρις εναν νεκρο.
Ντυμενος με το μανδια του προσφυγα, περασε τα τειχη.

Εαν ομως ερχοτανε ως τακτικος εχθρικος στρατος, τοτε θα καταλαβαινε,
το τι θα πη Ελληνικο δορυ και ελληνικη ασπιδα.

Ελληνες γρηγορειτε νυν υπερ παντων ο αγων.

Περασαν πολλοι αιωνες για να ελευθερωθη αυτη η πατριδα χυθηκαν ποταμοι,
ελληνικου αιματος, ναι εμαστε ανταξιοι εκεινων.
Ενας ο στοχος η γη μας , η γη των προγονων μας. πανω απο ολα η Πατριδα.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Σε μονοπατια δυσκολα

Εχουν ανθισει τα κλαρια, φουντωσε το χορταρι, πρωτομαγια εδιαλεξε
ο χαρος να σε παρη.
Πολλα τα χρονια που εφυγες στης λησμονιας τα μερη, μα μες στον νου μου
βρησκεσε σαν φωτεινο αστερι.

Σε μονοπατια δυσκολα, σε ερειξε η ζωη σου.
Πολεμους και καταστροφες, θανατου σκαλοπατια, μα ειχες καρδια
παληκαριου, και απο ατσαλι νειατα.
Πολλα τα χρονια που κραταγες της λευτεριας ντουφεκι, την γη μας
λευτερωσατε γραψατε ιστορια, γιατι η δικης σας η γενια πηρε την Ιονια.

Τουτο του Μαη πρωινο, που σιγοψηχαλιζει, σταλαγματια σταλαγματια,
του Μαη τουτη η βροχη τον ταφο σου δροσιζει.

Τωρα η ψυχη σου τριγυρνα, και απο ψηλα αγναντευη, του Μαη τα κυκλαμηνα
που τα φυσα το αγερι.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Οταν Πεθανω

Οταν πεθανω, καλυτερα να παω στην κολασι των Ελληνων,
παρα στον παραδεσο των χριστιανων.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Οι Ελληνες πρεπει να γνωριζουν

Οι Ελληνες μηλανε ελληνικα και οχι χριστιανικα.

Τα σημαντρα πρεπει να σιγησουν, και τα καμπαναρια.
Την σκεψη των Ελληνων δεν πρεπει να την απασχολουν, ξενοφερτα, δογματα.

Η καθοδος των λαων του βορα, καλοδεχουμενη.

Η καθοδος χριστιανων, ομως απο τον βορα , για τους Ελληνες ειναι προβλημα.

Ο Εχθρος του ελληνισμου, ντυμενος τον μανδεια της ορθοδοξιας.
Εχει χωρισει την Ελλαδα, σε αυτοκεφαλους, και πατριαρχοκεφαλους.
Σε μοναστηρια μοναχων .και σε καθε ραχουλα εκκληασακι .
Εχουν μοιρασει την γη των Ελληνων με τουρκικα φηρμανια.
Ορθοδοξη νοτια εκκλησια , και πατριαρχικη εκκλησια θα γινουν ενα.

Ειπωθηκε σε ιδιοτηκο ελληνικο καναλι.

Οι ορθοδοξια , αφανιζει σιγα σιγα την ελληνικη γλωσσα, παραδειγμα η Αμερικη.
Αυτο το δογμα δεν το ενδιαφερουν οι πιστοι, μονο το χρημα, και η χλιδη για το ιερατειο ,
φτωχεια και εξαθλιωσης για τους πιστους, πιστους κλειδωμενους σε ποιμνιοστασια
του σκοτους και το φοβου.



Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.
















.







,

Ο κακος μικρος μας γειτονας

Για πες μας φιλε γειτονα κονιαροπατημενε, την γη ποσο περπατησες
την γη ποσο γνωριζεις.

Τις γειτονιες του κοσμου αν διαβης, στις γης τα μονοπατια, γραφουν,
μιλουν ελληνικα, και ελληνικα διαβαζουν.

Τα ελληνικα τους τα εμαθε της γης ο στρατηλατης. Αλεξαντρο το ελεγαν,
Μεγα τον ονομασαν. Ειχε προγονους ελληνες, πολλοι προσελληνες τους λενε.

Η Μακεδονια ειναι μια στους Ελληνες ανηκει.

Της γης το χωμα που πατας, και αυτο ειναι δικο μας.

Εχει ο καιρος γυρισματα, και ο χρονος εχει μνημη.

Ειναι η Μακεδονια ελληνικη, και ελληνικη θα μεινη.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Στα βελουδενια σου ματια

Στα γιοματαρια της γης ξενηχταω δοκιμαζοντας τα κρασια της,
και μεθυσμενος ακουμπαω την μνημη μου, στα παγωμενα σου χειλη.

Για μενα προσευχη δεν υπαρχει ουτε νηστεια, οι θεοι με απαρνηθηκαν
και γω απαρνηθηκα την Ιθακη.

Στα βελουδενια σου ματια εχω αφηση την φωτογραφια μου, και στην
μνημη σου το αρωμα της νιοτης μου.

Σε αναζητω στο βαθος του χρονου γλυκεια μου πατριδα.

Παω για υπνο. Καλη νυκτα.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Νομιμη ληστεια

Ω πραξις αγια , που ειναι η νομιμη λειστεια, δεν χρειαζεσαι μασκα ουτε μπιστολι,
χωνεις το χερι στο ξενο πορτοφολι βαση του νομου.

Και βαση του τρομου, της φυλακης, τον πολιτη ξαφριζεις, μα ποτε σου δεν κτιζεις,
με αυτα που ξαφριζεις.

Δουλειας σου να βριζεις για κλεφτες του νομου,τους ανθρωπους του μοχθου, και
σαν βδελα τους βυζαινεις, ποτε σου δεν βγαινεις, να πεις οτι ληστευεις
βαση του νομου.

Βλεπεις με μυωπια φυλη, και πατριδα, και βαση του δικου σου νομου,
τον πλουτο της πατριδας μαζευεις, για την δικη σου τσεπη,
πολιτικε, σαλτημπαγκε, λιμοκοντορε.

Οι πολιτες σε ψηφησαν βαση του νομου και της δημοκρατιας, σε στειλαν,
για μια τετραετια, στο ναο της δημοκρατιας, να φυλαξης φυλη και ιστορια,
και οχι να κανης ληστεια, στα ιδεωδη και στην Δημοκρατια.




Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Ελληνες γρηγορειτε

Ποτε δεν θα ηθελα να ειμαι καλος χριστιανος. /Δουλος/
Ειμαι ομως.

Ευλαβης προσκινητης, της Πατριδας μου Ελλαδας, Προσκινητης ,
Στα ιδανικα του ελληνισμου.

Και παντα τα στηθια μου, ηταν και θα ειναι ασπιδα για την Ελλαδα,
και για τους Ελληνες.

Ελληνες γρηγορητε, Ο εχθρος ειναι εντος και εκτος των τειχων.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Τι θα αντικρυσουν οι αρχαιοι ελληνες αν αναστηθουν

Καποτε θα ερθη η ανασταση των προγονων μας.

Και θα αντικρυσουν, τους ναους τους βεβηλωμενους, κατεστραμενους, και
απανω στα ερηπεια τους , ψηλα καμπαναρια, τρουλους, και φωτογραφιες
ανθρωπων στις πορτες και στα παραθυρα.

Και αν ειναι γιορτη, και σταθουν για λιγο θα ακουσουν ψαλμωδιες, θα ακουσουν
το χερουβημ το σεραφημ το αληλουια.

Και πολλες απο τις ψαλμωδιες της καινουργιας θρησκειας θα τους αναθεματιζει.
Και οι ψαλμοι αυτοι βγαινουν απο χειλη, απογονων των αρχαιων Ελληνων
δηλαδη απο τα δικα μας χειλη.

Μας εκαναν απογονους του Αβααμ του Ισαακ, και μας περνουν απο γεναιες,
δεκα τεσσερες.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Στου ωκεανου το τελος

Στην ακρη της ακρογιαλιας, στου ωκεανου το τελος, ξενητεμενες Ελληνιδες
καθοντε και λενε μοιρολο ι.

Βλεπουν θολη την θαλασσα, το κυμα θυμωμενο.
Ακουν φωνες ελληνικες, φωνες ξενητεμενων, ακουν γεροντους να μιλουν,
γιαγιαδες να τους λενε.

Μαννα εσυ Ελλαδα μας, ανασα και πνοη μας, γιατι μας αφηνεις αφωνους
στης ξeνητειας τα μερη.

Ψαξε την γη ολογυρα, τις θαλασσες του κοσμου, εχεις παιδια Ελλαδα μας
που εχουνε παιδια, γεροντους που εχουν εγγονια, οπου τους περνουν την λαλια,
αλλων λαων θρανια.

Στους τοπους τουτης της ξενητειας, στις πορτες των σχολειων τους, ελληνικο
ειναι το αλφαβητο.
Ελλαδα αν μας αγαπα η ελληνικη ψυχη σου, ελλαδα εμεις φτιαχνουμε τα
σχολεια , στειλε μας τους δασκαλους.

Δεν θελουμε σχολεια της παπαδοκρατιας, θελουμε σχολεια Ελληνικα,
της γνωσhς της σοφιας .


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Στα γαλανα σου ματια

Στα γαλανα σου ματια, οι αρετες του κοσμου, και στο βαθυ σκοταδι,
οι αρχοντες του τρομου.

Σε σκοτεινες χαραδρες φτιαχνουν προγραματα, τον κοσμο ολον τωρα
πηραν τα κλαματα.

Στα γαλανα σου ματια οι βαρκες της ειρηνης, και σε βαθειες χαραδρες,
παιδια της Παλαιστηνης.

Τους κυκλους του πλανητη, τοξα κυκλωνουνε, βελη φαρμακωμενα την γη
πληγωνουνε.

Με βρωμηκο κονταρι, πισωπλατα κτυπανε, γιατι ζωη του ανθρωπου,
δεν νοιαζοντε, δεν ρωτανε.
Τα γαλανα σου ματια ελπιδες δεινουνε, τι απο την Αρχαια Ολυμπια το
φως τους περνουνε.

Τρεμουν τις αρετες σου και τις ιδεες σου, γιατι απο τα βαθυ των αιωνων,

κανεις το χρεος σου.


Παντα το φως νικαει και η λαμψις ερχεται, για μια ανασα η πλασι,
παντα προσευχετε.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Ψαχνω να βρω τον κορακα

Ψαχνω να βρω τον κορακα που τρωει τα σωτηκα σου,
για να του σπασω τα φτερα,
για να βρεις την υγεια σου.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

προσκυνηταρι σε σουπερ μαρκετ

Ιουλιος 2008 στον Πυργο Ηλειας.

Σταματησαμε με την γυναικα μου σε ενα σουπερ μαρκετ του Πυργου,
για να ψωνισουμε.

Κατεβηκε η γυναικα μου, εγω μπαρκαρισα το αυτοκινητο και μπηκα στο
καταστημα.

Μπαινωντας μεσα, αριστερα ειχε ενα μεγαλο παραθυρο, και πισω ειχε
τα αλαντικα.

Πανω στο πρεβαζι του παραθυρου ειναι το προσκυνηταρι.
Διαφορες χριστιανικες εικονες.
Οταν ρωτησα εαν οι εικονες ειναι για πουλημα μου απαντησαν οχι.
Ρωτησα γιατι δεν εχουν και το αγαλμα της Αθηνας και του Απολλωνα,με
ρωτησαν σε τι πιστευω εγω, τους ειπα οτι ειμαι Ελληνας, και πιστευω
στην θρησκεια των Ελληνων.
Με ρωτησαν πια ειναι η εκκλησια μου, τους απαντησα οτι εκκλησια μου
ειναι ο Παρθενωνας. Ο ναος των Ελληνων.
Καποια ηληκιωμενη μου ειπε οτι ο παρθενωνας ειναι φτιαγμενος με σκατο
και κατουρο .
Και οτι πιστευω στα ειδωλα, της απαντησα οτι οι Ελληνες δεν ειναι
ειδωλωλατρες, αλλα ιδεολατρες.
Εφυγα αηδιασμενος και σκευτηκα τι ερπετα σερνοντε αναμεσα σου
περηφανε Ελληνα.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Το πρωτα σφυριγματα του ανεμου

Απομεσημερο του αυγουστου 2004 , καθησμενος στα λιοστασια του νοτου,
τα κλωναρια της ελιας χα ιδευουν το προσωπο μου.

Ο Αρης, ο ασπρος μου σκυλος , αφου του εκανα μπανιο, τινιαζοταν και ετρεχε,
αναγυρα στο λιοστασι.

Λιγο πιο κατω ο δρομος Πυργου - Τριπολεως βουη απο τα αυτοκινητα,
συνεχομενη και βιαστηκη.

Πιο περα τροχαιο με νεκρους και τραυματειες.
Ενα ελικοπτερο πετα γυρο μας.

Ομορφο μερος, δυτηκα βρησκετε το Ιονιο πελαγος, ανατολικα, τα βουνα της
Ολυμπιας, και της Αρκαδιας.

Στο ενα περιπου χιλιομετρο , βρησκετε η πολις του Πυργου. Αρχοντισσα αλλα και
φτωχομαννα.
Βορρια το σταχτοπρασινο δασος της ελιας, της θυγατερας του Ηλιου.



Καθισμενος σε μια παλια, σιδερενια καρεκλα, αφησα τον νου μου, και την
σκεψι μου, να τραβηξουν το αρμα της ζωης μου.

Το πρωτο σφυριγμα του ανεμου το ενοιωσα πανω στα βουνα της Αρκαδιας.
Γεννηθηκα στο ψηλοτερο χωριο της Αρκαδιας, της Πελλοπονησου,
σε χρονια δισεκτα, και δυστηχα .
Το χιλια ενιακοσια σαραντα δυο, μπαινοντας στο νοημα της ζωης, γνωρισα
ανθρωπους που η ζωη τους αρχιζε το 1860.
Τραβουσαν στα αυλακωμενα, απο τις ρυτηδες προσωπα τους, την ιστορια τους,
και τα ροζιασμενα χερια τους εργαλεια που παλευαν με την μαννα γη.

Η ματια τους γινοταν περιφανη, οταν μιλουσαν για πατριδα και ιστορια.
Μας ελεγαν για πολεμους , στην μικρα Ασια,για την μεγαλη ιδεα.
Κορμια φτιαγμενα απο σιδερο, ιδεες ελευτερες, μας μιλουσαν για προδοσια.

Μετα ηρθε ο δευτερος μαγκοσμιος πολεμος, εγραψαν τοτε το επος του 1940,
κατοχη, η μποτα το κακτητη παταγε τ α ιδανικα και τα ιερα χωματα των
ελληνων.
Οι δε ελληνες μαυραγοριτες, σαν βδελες κολημενες , απανω στα σακατεμενα κορμια
τους, ρουφουσαν το λιγοστο αιμα τους.

Αντισταση το μεγαλειο των Ελληνων, στα βουνα στην θαλασσα, στους καμπους,
οι αετοι της λευτεριας, εγραψαν την συνεχεια της Ελληνικης ιστοριας.

Το μεγα λαθος ο εμφυλιος, ας το κρινουν οι ιστορικοι του μελλοντος.

Τωρα ολοι μαζι ας πιαστουμε χερι χερι για τουτο εδω τον τοπο τον δικο μας
τοπο , για την γη των Ελληνων.

Για τουτον τον τοπο, που γεννησε, γιγαντες, ιδεες, ιστορια, αξιες, Δημοκρατια.
Βρησκομασθε στην πρωτη πενταετια της καινουργιας χιλιετιας, του δυο χιλιαδες.

Τα παντα τρεχουν με ταχυτητα, ολα παραξενα και απατηλα, στην ουσια η ζωη μας
εχει χασει την αξια της, πουλιετε στα μεγαλα παζαρια του κοσμου,
σε πληστηριασμο μεσο κομπλιουτερς.
Τοτε φερνω την σκεψιου πολλα πολλα χρονια πισω. το 1953.
Ο ηλιος αρχοντας της μερας, εσκαγιε τις πρωτες του ακτινες γελαστες, που
εκαναν τα βραχια ελαφροκοκινα.

Οσο ο ηλιος ανεβαινε τοσο οι ποιο τολμηρες ακτινες στις ποιο αποσκιες, γωνιες
των βουνων, και τις εκαναν φωτεινες.

Ξυπνησα, χωρις νερο στα ματια βγηκα στους βραχους για φωλιες,




Σκαρουδι, τοτε της ζωης, στης καλαμιας την διψα,περπατω ξυπολητο
εφτασα μποστα στο βραχο που ειχαν φτιαξη φωλιες τα πουλια.
ψηλα στο βραχο οι φωλιες των πουλιων, και μεσα τιτιβιζαν μικρα.

Καλοκαιρι του χιλια εννιακοσια πενηντα τρια.
Ο ηλιος καυτερος , ο τζιτζικας ελεγε το τραγουδι του μονοτονα.
θερος τα αλογα,και τα μουλαρια, κατα φαλαγγα πηγαινοερχονταν, αλλα ανηφοριζοντας, και αλλα κατηφοριζωντας, στις πλαγιες κουβαλουσαν τα δεματια
του θερισμου απο τα χωραφια στα αλωνια, φτιαχνοντας τις θεμωνιες.

Τα σπουργητια χωμενα μεσα στα δεματια, ετρωγαν τους σπορους του σιταριου,
χωρις να φοβουνται ,γιαυτο που εκαναν φωναζοντας δυνατα.

Ο πολεμος της επιβιωσης σληρος αλλα ωραιος.
Για πρωτη φορα τουτες τις θεμονιες θα τις αλωνιζαν με αλωνιστηκη μηχανη.

Το σηραχο στα αλωνια φορτωμενο θεμωνιες.
Οι γυναικες μετα χεροκτια στα χερια, και τις μαντηλες στο κεφαλι, κουβαλουσαν
νερο με τις βαρελες, φρεσκο ψωμι ψημενο στο φουρνο, με πουναρια,και
κοκκορα με χιλοπιτες, για αυτους που αλωνιζαν με τα αλογα.

Ο ηλιος ξεπροβαλε στην πετεριτσα, /κορυφογραμη/.
Θορυβος βαρυς ακουστηκε στις στροφες της παρπανιτσας, ερχοταν για πρωτη
φορα αλωνιστηκη μηχανη στο χωριο.

Ενα τσουρμο παιδια τρεξαμε, να δουμε πως θα αλωνιζε τα δεματια η μηχανη.
Ηταν ενα μεγαλο σιδερενιο θεριο, με τεσσερους τροχους, πολλα λουρια,
και τροχαλιες.

Ενα μεγαλο λουρι επιανε σε ενα τροχο στην μηχανη, και περνουσε σε ενα
τροχο στο τρακτερ, που γυρνουσε με πολλες στροφες,και εβαζε την μηχανη
σε κινηση.
Κοσκινα, τροχοι, φουγαρα, λουρια, γυριζαν ουρλιαζοντας απο βουη.
Στο πισω μερος της μηχανης ενας μεγαλος παγκος, επανω στο παγκο ενας
εργατης, και επανω στην μηχανη αλλος εργατης, για να τροφοδοτουν την
μηχανη με δεματια.

Μια μεγαλη καταπαχτη καταπινε τα δεματια στο πανω μερος , τα αρπαζαν
σιδερενια δοντια τα εξεναν , και πηγαιναν στο διαχωρισμο του καρπου,
απο το αχυρο.

Τουτο το μηχανημα αλωνισε δυο μερες, και ειχε αλωνιση απανω απο πενηντα
θεμωνιες.
Την τριτη μερα ολα ξεκινησαν καλα, μηχανη εργατες , αφεντηκα.
Το αχυρο γινονταν σορος , καρπος στα τσουβαλια και στην πλαστηγκα.
Ηταν απομεσημερο αρχες αυγουστου, ο ηλιος εγερνε προς τα βραχια της
κουκουβαγιας, το παληκαρι που ηταν ανεβασμενο, επανω στην μηχανη, και εσπρωχνε
τα δεματια στην καταπαχτη, γληστρησε και το ποδι του το αρπαξαν τα σιδερενια
δοντια της μηχανης, και το εξαναν λιγο ποιο πανω απο το γονατο.

Ο Λαμπης τοτε εικασιαχρονος, ξαπλωμενος στο αναχωμα του δρομου,
φωναζε τον φιλο του τον Γιωργη, αν εισαι φιλος παρε το τσεκουρι και σκοτωσεμε.

Φωναξαν τον ταξιντζη να παη το παληκαρι στην πολιτεια, δεν το πηγε γιατι δεν
ηξερε ποιος θα τον πληρωσει.
Ο Λαμπης πεθανε, το αλωνιστηκο συγκροτημα εφυγε.
τα αλογα και οι αλωνισταδες συνεχισαν τον παρχαιο τροπο, διαχωρισμου
του σιταριου απο την καλαμια.

Τοτε τα πρωτοβροχια ηρθαν νωρις, σπαρτος και τρυγος μαζι.
Η καμπανα για το σχολειο κτυπησε, μια πλακα και ενα κονδυλι,
μια πανινη σακκα ,για την καινουργια χρονια.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Το πεταγματους ταραξε εχθρο και εφιαλτες

Τουτοι οι αετοι που εσχισαν τα κυματα του Αιγαιου,
Ξερακιανοι, ηλιοκαμενοι, παιδια της γης του Μηνωα, Ελληνων παλληκαρια.

Με ανδρειωμενες τις καρδιες, της λευτεριας βλασταρια.
Βγηκαν στην γη της Αττικης, προσκηνησαν στον Παρθενωνα, και για την
γη τους μηλησαν.

Ο ερχομος τους ταραξε, εχθρο και εφιαλτες, αμεσως τις


τις στρατες κλεισανε.
Και για το καλοσωρισες, τους ραντισαν φαρμακια.

Σε σας το λεω που μπροστα στα αργυρια,μικραινη η καρδια σας.

Κατω τα χερια απο τους αετους, τους γιγαντες του Εθνους.
Τουτοι οι αετοι κουρνιαζουνε, σε ολη την Ελλαδα, Θρακη, Μακεδονια,
Ολυμπο, Μωρια, Κρητη , και Νησια, Ηπειρο Θεσσαλια.

Υπαρχουν αετοι και αετοπουλα, σε ολα της γης τα πλατη.
Ειναι οι Ελληνες της ξενητειας δεν εισθε μοναχοι σας.

Ξερω υπαρχουν διαταγες οχι λεφτα και προκοπη και λευτερια στα κρατη
Γιατι της παγκοσμιοποιησις το ονειρο εχαθη.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Η σκυλα και η χαριβδης

Η σκυλα ζητησε μια χαρη απο την χαριβδη, ειναι πρωτες ξαδελφουλες.

Καποτε πριν λιγα χρονια η σκυλα, ζητησε απο την ξενητεμενη της,
ξαδελφουλα, χαριβδη, να την βοηθηση να αγοραση ενα οικοπεδακι,
για την φαμελια της.

Η ξενητεμενη χαριβδη, μεσολαβησε στους τοτε αρχοντες της γης, και
παραχωρησαν το οικοπεδακι, στα εδαφη της Παλαιστινης.

Στο οικοπεδο χτηστηκε σπιτι, το σπιτι εγινε συνοικια, η συνοικια, εγινε
πολιτεια, η πολιτεια εγινε κρατος.

Τωρα τελευταια η σκυλα ζητησε απο την χαριβδη, μερικα μαχαιροπηρουνα,

γιατι ετοιμαζει τραπεζι, σε εκλεκτους καλεσμενους της, με διαφορα
αιδεσματα, αλλα το κυριο φαγητο τους ειναι τα παιδια,
της Παλαιστινης. Σερβιρισμενα με βομπες φωσφορου.

Το τι χαλασμος εγινε, θα ντροπιαζη, την ιστορια της ανθρωποτητος.



Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.

Γενιες των βρυκολακων

Τωρα δεν πρεπουν κλαματα, δεν πανε μοιρολογια.
Πρωτα να θαψουμε νεκρους, παιδια της παλαιστινης, παιδια που ηρθανε
στην γη, την ομορφια της ειδαν,τον ηλιο εχαιρετησαν, και τις γενιες μας
φτησανε.
Για αλλους κοσμους φυγανε.
Εδω εινε βαρβαροι οι λαοι, γενιες των βρυκολακων.

Τα ματια τους αληθωρα, στο στομα τους το αιμα.
Καρδια, σωμα και ψυχη, βρωμια , καταρα, ρουφιανια.
Ειναι αυτοι οι βρυκολακες , που βλεπουν μονο ενα, τον εαυτον τους.

Τα χρονια ειναι υπουλα, καιροι των βρυκoλακων.

Παιδια για πιαστε τα βουνα, τις ομορφες χαραδρες, βαλτε ασπιδες στα
νησια, στις θαλασσες τριηρεις, καντε ατσαλι την καρδια, ομονοια,
αδελφοσυνη. Ελατε ολοι στο εμεις, νεες γενιες Ελληνων.


Προσταζει η ιστορια μας, και το ζηταει η πλαση.

Ελληνες βιαστειτε, τρεξετε, πριν η φωτια μας καψη.



Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.