Σαν την γοργορνα λουζεσαι χιλιαδες
χρονια τωρα στης μεσογειου τα νερα
Κυπρος πανωρια χωρα
Το δακτυλιδι το ακριβο της Μεσογειου
εισαι
Τα ασπρα σου τα μαρμαρα το
χωμα σου στολιζουν της Μεσογειου
αρχοντησα τι δακρυ σε ποτιζουν
Την ομορφια σου ζηλεψαν της γης
οι ληστροφοροι και στο σημαδι σε
εβαλαν Κυπρο πανωρια κορη
Φυλες βαρβαρες Κυπρο μας βιασαν
το κορμι σου το αλικο το αιμα σου
το κυμα κοκκινιζει και στα καραβια που
περνουν τους λεει και τους θυμιζει
Εκεινοι που εφωλιασαν στης Δυσης τα
παλατια πιο βαρβαροι απο τους
βαρβαρους σου εβγαλαν τα ματια
Ενιππεας τελευταιος των Ζωεμπορων
Sunday, September 30, 2007
Saturday, September 29, 2007
Στης Αρκαδιας τα βουνα αετοι αναστηθηκαν
Εσεις παιδια της Αρκαδιας λεβεντες
του Μαιναλου για παρτε το πισαχναρο
γυριστε παλι πισω
Ας παν να δουν τα ματια σας
τα ομορφα χωρια σας
Στην λεβεντια σας η Αρκαδια αναζητα ο
τοπος της να ανθιση
Η Μαννα φυσι καρτερι να σας καλωσοριση
Μην σας πλανευη η ξενητεια
Τα ψευτηκα τα λογια στης Αρκαδιας τα βουνα
αετοι αναστηθηκαν
Στους βραχους ειχαν τισ φωλιες
καιστην καρδια την τολμη
Γι αυτο για την Αρκαδια μας
τραβανε ολοι οι δρομοι
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
του Μαιναλου για παρτε το πισαχναρο
γυριστε παλι πισω
Ας παν να δουν τα ματια σας
τα ομορφα χωρια σας
Στην λεβεντια σας η Αρκαδια αναζητα ο
τοπος της να ανθιση
Η Μαννα φυσι καρτερι να σας καλωσοριση
Μην σας πλανευη η ξενητεια
Τα ψευτηκα τα λογια στης Αρκαδιας τα βουνα
αετοι αναστηθηκαν
Στους βραχους ειχαν τισ φωλιες
καιστην καρδια την τολμη
Γι αυτο για την Αρκαδια μας
τραβανε ολοι οι δρομοι
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
Στης Αρκαδιας τα βουνα αετοι αναστηθηκαν
Εσεις παιδια της Αρκαδιας λεβεντες
του Μαιναλου για παρτε το πισαχναρω
γυριστε παλι πισω
Ας παν να δουν τα ματια σας τα
ομορφα χωρια σας
Την λεβεντια σας η Αρκαδια αναζητα
ο τοπος μας να ανθιση η Μαννα φυσι καρτερι
να σας καλοσωριση
Μην σας μαγευει η ξενητεια τα ψευτηκα
τα λογια
Στης Αρκαδιας τα βουνα αετοι αναστηθηκαν
στους βραχους εχαν τις φωλιες
και στην καρδια την τολμη
Γι αυτο στην Αρκαδια μας βγαζουν
ολοι οι δρομοι
του Μαιναλου για παρτε το πισαχναρω
γυριστε παλι πισω
Ας παν να δουν τα ματια σας τα
ομορφα χωρια σας
Την λεβεντια σας η Αρκαδια αναζητα
ο τοπος μας να ανθιση η Μαννα φυσι καρτερι
να σας καλοσωριση
Μην σας μαγευει η ξενητεια τα ψευτηκα
τα λογια
Στης Αρκαδιας τα βουνα αετοι αναστηθηκαν
στους βραχους εχαν τις φωλιες
και στην καρδια την τολμη
Γι αυτο στην Αρκαδια μας βγαζουν
ολοι οι δρομοι
Wednesday, September 26, 2007
Αλωναρης
Αλωναρης ο μπαρμπα Βασιλης τελειωσε
το αλωνισε μαζεψε το αλωνισμα γυρω απω το
στηχερο Και πηρε την εφημεριδα και αρχισε να
διαβαζη
Σηκωθηκε αερακι η γηναικα του κυρια Ζαφηρια
περνωντας δυκριανι αρχισε να ληχνα το αχερο για
να ξεχωριση απω τον καρπο
Ο μπαρμπα Βασιλης συνεχιζει να διαβαζη η θεια Ζαφηρια
του φωναζει σηκω να λυχνισουμε γιατι φυσαει
τοτε ο μπαρμπα Βασιλης της λεει
Ζαφηρια ας μαθαινες εσυ γραμματα να διαβαζης
εσυ την εφημεριδα και εγω να λυχναω και σηνεχισε
να διαβαζη τα νεα
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
το αλωνισε μαζεψε το αλωνισμα γυρω απω το
στηχερο Και πηρε την εφημεριδα και αρχισε να
διαβαζη
Σηκωθηκε αερακι η γηναικα του κυρια Ζαφηρια
περνωντας δυκριανι αρχισε να ληχνα το αχερο για
να ξεχωριση απω τον καρπο
Ο μπαρμπα Βασιλης συνεχιζει να διαβαζη η θεια Ζαφηρια
του φωναζει σηκω να λυχνισουμε γιατι φυσαει
τοτε ο μπαρμπα Βασιλης της λεει
Ζαφηρια ας μαθαινες εσυ γραμματα να διαβαζης
εσυ την εφημεριδα και εγω να λυχναω και σηνεχισε
να διαβαζη τα νεα
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
Αλλοκοτη η νυχτα
Στο καπηλιο μεσανυχτα και τυφλα στο
μεθυσι κουνας τα χερια σαν κουπια
αλλοκοτη η νυχτα
Χαραματα μες στα στενα μεθυστακα γυριζεις
ζητας παγκακι να σταθης μηπως
και ξεμεθυσεις
Να ξεμεθουσες μια φορα ξανα
για να μεθυσης τα ομορφα τα
ματια της μηπως και λησμονησεις
Τι φλογα που εχει το κρασι που
το μυαλο θολωνει μα η καρδια αντιστεκεται
γιατι την θελει ακομη
Λουσιος
μεθυσι κουνας τα χερια σαν κουπια
αλλοκοτη η νυχτα
Χαραματα μες στα στενα μεθυστακα γυριζεις
ζητας παγκακι να σταθης μηπως
και ξεμεθυσεις
Να ξεμεθουσες μια φορα ξανα
για να μεθυσης τα ομορφα τα
ματια της μηπως και λησμονησεις
Τι φλογα που εχει το κρασι που
το μυαλο θολωνει μα η καρδια αντιστεκεται
γιατι την θελει ακομη
Λουσιος
Saturday, September 22, 2007
Ολες της γης της ομορφιες
Στο περιβολι του Θεου ποτε εγω δεν
μπηκα Καρπους θεου δεν εφαγα μα
κολασμενος βγηκα
Στο περιβολι της ζωης περπατησα και μπηκα
πολλους καρπους δοκιμασα στην αγκαλια σου
βρηκα του Οδυσσεα τους λοτους
και του γιαρμα την γλυκα
Οταν σημανει εσπερινος και γλυκο
σουρουπωσι στην αγκαλια σου κουρνιαχτο
μεσανυχτα το αηδονι μου καλαηδαει τρυφερα
αργη να ξημερωση
Ολες της γης τις ομορφιες στην
αγκαλια σου ξενιασια
Και μεθυσμενο υπνο απο του φιλιου σου
το κρασι ονειρα μεθυσμενα
Ξαναφιλω τους κορφους σου και
χερια αγκαλιασμενα μες του κορμιου σου
τις δροσιες τριανταφυλλο του απριλη
οσο θα ζω θε να φιλω γλυκα
τα δυο σου χειλη
μπηκα Καρπους θεου δεν εφαγα μα
κολασμενος βγηκα
Στο περιβολι της ζωης περπατησα και μπηκα
πολλους καρπους δοκιμασα στην αγκαλια σου
βρηκα του Οδυσσεα τους λοτους
και του γιαρμα την γλυκα
Οταν σημανει εσπερινος και γλυκο
σουρουπωσι στην αγκαλια σου κουρνιαχτο
μεσανυχτα το αηδονι μου καλαηδαει τρυφερα
αργη να ξημερωση
Ολες της γης τις ομορφιες στην
αγκαλια σου ξενιασια
Και μεθυσμενο υπνο απο του φιλιου σου
το κρασι ονειρα μεθυσμενα
Ξαναφιλω τους κορφους σου και
χερια αγκαλιασμενα μες του κορμιου σου
τις δροσιες τριανταφυλλο του απριλη
οσο θα ζω θε να φιλω γλυκα
τα δυο σου χειλη
Thursday, September 20, 2007
Ελπιζω
Οσο ο ηλιος ακολουθει την τροχια του
ελπιζω οσο ο αερας φυσσα ελπιζω
Οσο ο χρονος περνα ελπιζω
γιατι βλεπω τους νεους
Οσο τα συννεφα τρεχουν ελπιζω
Μα δεν ελπιζω στις σαλπιγγες του
πολεμου και στα φτεροτα τερατα
που αυλακωνουν τους αιθερες
ΛΟΥΣΙΟΣ
ελπιζω οσο ο αερας φυσσα ελπιζω
Οσο ο χρονος περνα ελπιζω
γιατι βλεπω τους νεους
Οσο τα συννεφα τρεχουν ελπιζω
Μα δεν ελπιζω στις σαλπιγγες του
πολεμου και στα φτεροτα τερατα
που αυλακωνουν τους αιθερες
ΛΟΥΣΙΟΣ
Η Πετροπερδικα
Καημενη πετροπερικα τωρα τι καμαρωνης
ψηλα στο αγιωργη τους γκρεμους
στου καστρου τα λιθαρια
Βλεπεις τα δεντρα μοναχα τα πλαγια
ρημαγμενα τα βοσκοτοπια ορφανα οι
στρουγκες ξεχασμενες τα στρουγκολιθια
καταγης στο χρονο μαυρισμενα
Κοιτας τα αμπελια χαθηκαν τα παρτολια
ρημαγμενα γυρνας στον κακαβο βουβος
βουβο το πετροβουνι και ο αη Μαμας ειναι
βαρια βαρια συννεφιασμενος
Χαθηκαν τα κοπαδια του μησεψαν τα παιδια του
εφυγαν τα κοριτσια εχαθηκε η γενια του
Και περπατας καμαρωτη και μοναχη γυριζεις
στην στρατελιτσα για νεροκαι για μαγιου
τριφυλι
Στου στρουγκους του καλοκαιριου σιγοκουνας
τα χειλη και τραγουδας νυχτωματα αγνατια
στο χωριο σου
για να σε ακουη ο πλατανος και τρεμη ο κορμος του
Και αγαλια αγαλια περπατας πετας στα απανω
αλωνια βλεπεις τις πλακες μοναχες
χαθηκανε οι θεμωνιες χαθηκαν τα δρυμονια
Γλυκα λαλεις μες στις πλαγιες φωλια στο φασονερι
το αγαρινο το χερι που την βρυση
εχαλασε δροσια της φαμελια σου την
βρυση σου την ξακουστη που ελουζες
τα παιδια σου τηςΑγιας Ελεουσας
το νερο και χαθηκε η λακια σου
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
ψηλα στο αγιωργη τους γκρεμους
στου καστρου τα λιθαρια
Βλεπεις τα δεντρα μοναχα τα πλαγια
ρημαγμενα τα βοσκοτοπια ορφανα οι
στρουγκες ξεχασμενες τα στρουγκολιθια
καταγης στο χρονο μαυρισμενα
Κοιτας τα αμπελια χαθηκαν τα παρτολια
ρημαγμενα γυρνας στον κακαβο βουβος
βουβο το πετροβουνι και ο αη Μαμας ειναι
βαρια βαρια συννεφιασμενος
Χαθηκαν τα κοπαδια του μησεψαν τα παιδια του
εφυγαν τα κοριτσια εχαθηκε η γενια του
Και περπατας καμαρωτη και μοναχη γυριζεις
στην στρατελιτσα για νεροκαι για μαγιου
τριφυλι
Στου στρουγκους του καλοκαιριου σιγοκουνας
τα χειλη και τραγουδας νυχτωματα αγνατια
στο χωριο σου
για να σε ακουη ο πλατανος και τρεμη ο κορμος του
Και αγαλια αγαλια περπατας πετας στα απανω
αλωνια βλεπεις τις πλακες μοναχες
χαθηκανε οι θεμωνιες χαθηκαν τα δρυμονια
Γλυκα λαλεις μες στις πλαγιες φωλια στο φασονερι
το αγαρινο το χερι που την βρυση
εχαλασε δροσια της φαμελια σου την
βρυση σου την ξακουστη που ελουζες
τα παιδια σου τηςΑγιας Ελεουσας
το νερο και χαθηκε η λακια σου
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
Wednesday, September 19, 2007
Γλυκο στο χωμα ειναι το φιλι μας
Γλυκο στο χωμα ειναι το φιλι μας
πολλοι οι ξενοι μες την αυλη μας
σε σας το λεω και την φυλη μας αυτη η
χωρα ειναι δικη μας
Ολον τον κοσμο τον αγαπαμε αιωνες τωρα
τον κερναμε την γνωση μας την λογικη μας
αυτη ηχωρα ειναι δικη μας ανηκει
μονο εις την φυλη μας
Ολες οι πετρες εναι ματωμενες και οι
θαλασσες μας ειναι ανδριωμενες
καπεταναιους και ναυμαχειες δικες μας
ειναι οι παραλιες
Ελατε να φατε ελατε να πιειτε ποτε
σας ομως να μην σκεφτητε στην γη μας
τουτη να κρατηθειτε γιατι η φυλη μας
κεραυνους σκορπαει αυτην την χωρα
κανενας αλλος δεν κυβερναει
Αυτη η χωρα εναι δικη μας ανηκει
μονο εις την φυλη μας
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
πολλοι οι ξενοι μες την αυλη μας
σε σας το λεω και την φυλη μας αυτη η
χωρα ειναι δικη μας
Ολον τον κοσμο τον αγαπαμε αιωνες τωρα
τον κερναμε την γνωση μας την λογικη μας
αυτη ηχωρα ειναι δικη μας ανηκει
μονο εις την φυλη μας
Ολες οι πετρες εναι ματωμενες και οι
θαλασσες μας ειναι ανδριωμενες
καπεταναιους και ναυμαχειες δικες μας
ειναι οι παραλιες
Ελατε να φατε ελατε να πιειτε ποτε
σας ομως να μην σκεφτητε στην γη μας
τουτη να κρατηθειτε γιατι η φυλη μας
κεραυνους σκορπαει αυτην την χωρα
κανενας αλλος δεν κυβερναει
Αυτη η χωρα εναι δικη μας ανηκει
μονο εις την φυλη μας
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
Tuesday, September 18, 2007
Σε αναζητω στα βαθυ του χρονου
Στα γιοματαρια της γης ξενυχταω δοκιμαζοντας
τα κρασια της και μεθυσμενος
ακουμπαω την μνημη μου στα παγωμενα σου
χειλη
Για μενα προσευχη δεν υπαρχει ουτε νηστεια
οι Θεοι με απαρνηθηκαν και εγω
απαρνηθηκα την Ιθακη
Στα βελουδενια σου ματια εχω αφηση την φωτογραφια μου
και στην μνημη σου το αρωμα της νιοτης μου
Σε αναζητω στα βαθυ του χρονου γλυκεια μου
πατριδα Παω για υπνο
Καληνυχτα
Ενιππεας Τελευταιος των ζωεμπορων
τα κρασια της και μεθυσμενος
ακουμπαω την μνημη μου στα παγωμενα σου
χειλη
Για μενα προσευχη δεν υπαρχει ουτε νηστεια
οι Θεοι με απαρνηθηκαν και εγω
απαρνηθηκα την Ιθακη
Στα βελουδενια σου ματια εχω αφηση την φωτογραφια μου
και στην μνημη σου το αρωμα της νιοτης μου
Σε αναζητω στα βαθυ του χρονου γλυκεια μου
πατριδα Παω για υπνο
Καληνυχτα
Ενιππεας Τελευταιος των ζωεμπορων
Φυσηξε αερας και τα νιατα μας χαθηκαν
Στην ερημο τα χειλη διψασμενα
τα χερια λυμενα σαν σχοινια
ακομα καρτερω εσενα μες την
βαθεια μου ερημια
Στην ερημο τα ματια βουρκωμενα
ταματα κανω στους Θεους ναρθω
κοντα σου να σε σμιξω τα αγαπημενα
μερη να φιλησω και αγαλματα ταζω
στους Θεους
Στην ερημο τα χρονια ριμαγμενα
ξενητεμενα νιατα αλαργινα ψαχνουν
να βρουν ελληνικα λιμανια σαν ξεχασμενα
καραβανια στην ερημο χαθηκαν για καλα
Φυσηξε αερας και τα νιατα μας χαθηκαν
απο τις ριζες ξεκοπηκαν και σπαρθηκαν
σε τοπους μακρυνους στις ερημιες της
γης τουτης βρεθηκαν μακρυα
απο τους δωδεκα θεους
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
τα χερια λυμενα σαν σχοινια
ακομα καρτερω εσενα μες την
βαθεια μου ερημια
Στην ερημο τα ματια βουρκωμενα
ταματα κανω στους Θεους ναρθω
κοντα σου να σε σμιξω τα αγαπημενα
μερη να φιλησω και αγαλματα ταζω
στους Θεους
Στην ερημο τα χρονια ριμαγμενα
ξενητεμενα νιατα αλαργινα ψαχνουν
να βρουν ελληνικα λιμανια σαν ξεχασμενα
καραβανια στην ερημο χαθηκαν για καλα
Φυσηξε αερας και τα νιατα μας χαθηκαν
απο τις ριζες ξεκοπηκαν και σπαρθηκαν
σε τοπους μακρυνους στις ερημιες της
γης τουτης βρεθηκαν μακρυα
απο τους δωδεκα θεους
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
Tuesday, September 11, 2007
Καθεται Αητος περιλυπος
Σε αυτους τους βραχους τους γκρεμους
ψηλα μες τις χαραδρες καθεται Αετος
περιληπος Αετος τε γερασμενος
μ
μπροστα ειναι γκρεμος πισω του βλεπει
βραχια κοιτα ψηλα τον ουρανο φτερα δεν εχει
αλλο να τον διαβη σαν σηφουνας
Αρια τσιμπα τα νυχια του ματωνουν τα
φτερα του μοιριωλογειτε απο τους γρεμους
εστερεψε η λαλια του
Με μια ματια αγερωχη το τελος ατενιζει στελνει
φιλια στους ουρανους αλλα δεν φτερουγιζει
Σκυβει τσιμπα τα νυχια του κουφωσε το κορμι του
του λυγισε η κορμοστασια και γερνει
προς το χωμα σε λιγο φευγει απο την ζωη
μα ειναι Αετος ακομα
Ενιππεας Τελευταιος των ζωεμπορων
ψηλα μες τις χαραδρες καθεται Αετος
περιληπος Αετος τε γερασμενος
μ
μπροστα ειναι γκρεμος πισω του βλεπει
βραχια κοιτα ψηλα τον ουρανο φτερα δεν εχει
αλλο να τον διαβη σαν σηφουνας
Αρια τσιμπα τα νυχια του ματωνουν τα
φτερα του μοιριωλογειτε απο τους γρεμους
εστερεψε η λαλια του
Με μια ματια αγερωχη το τελος ατενιζει στελνει
φιλια στους ουρανους αλλα δεν φτερουγιζει
Σκυβει τσιμπα τα νυχια του κουφωσε το κορμι του
του λυγισε η κορμοστασια και γερνει
προς το χωμα σε λιγο φευγει απο την ζωη
μα ειναι Αετος ακομα
Ενιππεας Τελευταιος των ζωεμπορων
Στην λεξη διχονοια
Αδελφια στην λεξη διχονεια τετρακοσια
ταχρονια η Ελλαδα εχαθει
Παλατια και Δοξα εδωσαν τα τοξα και οπλισαν
αγαρινων τα χερια που γιναν μαχαιρια και
σχισαν της σαρκες του Εθνους
Στην λεξη διχονοια σε δισεκτα μαυρα χρονια
το γενος εβρεθει Παιδια μαζευτηκαν γενιτσαροι
γινηκαν και κτυπουσαν με λυσσα της φυλης τους
τα αδελφια μανναδες ξαδελφια
Σαν περασε η κριση και η φυλη αναστηθει
στην δοξα της παλι λεβεντες ανδρειωμενοι
που ηταν βγαλμενοι με μιας και σαν ενας
Και εμαθε η πλαση πως οι Ελληνες βγαζουν
σαν ειναι ενωμενοι ηρωες και λεβεντες με
ψυχη γρανιτενια οπως οι ηρωες του εικοσι
ενα
Λουσιος
ταχρονια η Ελλαδα εχαθει
Παλατια και Δοξα εδωσαν τα τοξα και οπλισαν
αγαρινων τα χερια που γιναν μαχαιρια και
σχισαν της σαρκες του Εθνους
Στην λεξη διχονοια σε δισεκτα μαυρα χρονια
το γενος εβρεθει Παιδια μαζευτηκαν γενιτσαροι
γινηκαν και κτυπουσαν με λυσσα της φυλης τους
τα αδελφια μανναδες ξαδελφια
Σαν περασε η κριση και η φυλη αναστηθει
στην δοξα της παλι λεβεντες ανδρειωμενοι
που ηταν βγαλμενοι με μιας και σαν ενας
Και εμαθε η πλαση πως οι Ελληνες βγαζουν
σαν ειναι ενωμενοι ηρωες και λεβεντες με
ψυχη γρανιτενια οπως οι ηρωες του εικοσι
ενα
Λουσιος
Tuesday, September 04, 2007
Eσυ αγερι που εφυγες για της Ηλειας β τα μερη
Εσυ αγερι που εφυγες για της Ηλειας τα μερη
θα βρεις καμενα τα βουνα βαρειες πληγες στα πλαγια
θα βρεις την Ολυμπια μας ντυμενη μες τα μαυρα
Εσυ πατριωτη που πονας και κλαις στην καπνα επανω
εγω στο λεω στο ορκιζομαι θα πιασω τον ροφιανο
Αγερι παρτο μυνημα απο της καρδιας τα μερη
απο σπαθι ελληνικο θε να κοπη του αγαρινου
το χερι
Σε εσενα Πατερα μοναχε που καει η φαμελια σου
σφυξε το πονο στην καρδια δεν πρεπει να
λυγισης τι το κεφαλι του φονια πρεπει να το αντικρυσεις
Σε σε Μωρια αλαργηνε Μωρια μου πονεμενε που την τουρκια
εξεκανες με το σπαθι στο χερι στεισε καρτερι
στον φονια τι πρεπει να τον πιασης και εκει ψηλα
μες την Καρυταινα πρεπει να τον κρεμεσης
θα βρεις καμενα τα βουνα βαρειες πληγες στα πλαγια
θα βρεις την Ολυμπια μας ντυμενη μες τα μαυρα
Εσυ πατριωτη που πονας και κλαις στην καπνα επανω
εγω στο λεω στο ορκιζομαι θα πιασω τον ροφιανο
Αγερι παρτο μυνημα απο της καρδιας τα μερη
απο σπαθι ελληνικο θε να κοπη του αγαρινου
το χερι
Σε εσενα Πατερα μοναχε που καει η φαμελια σου
σφυξε το πονο στην καρδια δεν πρεπει να
λυγισης τι το κεφαλι του φονια πρεπει να το αντικρυσεις
Σε σε Μωρια αλαργηνε Μωρια μου πονεμενε που την τουρκια
εξεκανες με το σπαθι στο χερι στεισε καρτερι
στον φονια τι πρεπει να τον πιασης και εκει ψηλα
μες την Καρυταινα πρεπει να τον κρεμεσης
Subscribe to:
Posts (Atom)