Η Πετροπερδικα

Καημενη πετροπερικα τωρα τι καμαρωνης
ψηλα στο αγιωργη τους γκρεμους
στου καστρου τα λιθαρια

Βλεπεις τα δεντρα μοναχα τα πλαγια
ρημαγμενα τα βοσκοτοπια ορφανα οι
στρουγκες ξεχασμενες τα στρουγκολιθια
καταγης στο χρονο μαυρισμενα

Κοιτας τα αμπελια χαθηκαν τα παρτολια
ρημαγμενα γυρνας στον κακαβο βουβος
βουβο το πετροβουνι και ο αη Μαμας ειναι
βαρια βαρια συννεφιασμενος
Χαθηκαν τα κοπαδια του μησεψαν τα παιδια του
εφυγαν τα κοριτσια εχαθηκε η γενια του

Και περπατας καμαρωτη και μοναχη γυριζεις
στην στρατελιτσα για νεροκαι για μαγιου
τριφυλι

Στου στρουγκους του καλοκαιριου σιγοκουνας
τα χειλη και τραγουδας νυχτωματα αγνατια
στο χωριο σου
για να σε ακουη ο πλατανος και τρεμη ο κορμος του
Και αγαλια αγαλια περπατας πετας στα απανω
αλωνια βλεπεις τις πλακες μοναχες
χαθηκανε οι θεμωνιες χαθηκαν τα δρυμονια

Γλυκα λαλεις μες στις πλαγιες φωλια στο φασονερι
το αγαρινο το χερι που την βρυση
εχαλασε δροσια της φαμελια σου την
βρυση σου την ξακουστη που ελουζες
τα παιδια σου τηςΑγιας Ελεουσας
το νερο και χαθηκε η λακια σου


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων