Σε μονοπατια δυσκολα

Εχουν ανθισει τα κλαρια, φουντωσε το χορταρι, πρωτομαγια εδιαλεξε
ο χαρος να σε παρη.
Πολλα τα χρονια που εφυγες στης λησμονιας τα μερη, μα μες στον νου μου
βρησκεσε σαν φωτεινο αστερι.

Σε μονοπατια δυσκολα, σε ερειξε η ζωη σου.
Πολεμους και καταστροφες, θανατου σκαλοπατια, μα ειχες καρδια
παληκαριου, και απο ατσαλι νειατα.
Πολλα τα χρονια που κραταγες της λευτεριας ντουφεκι, την γη μας
λευτερωσατε γραψατε ιστορια, γιατι η δικης σας η γενια πηρε την Ιονια.

Τουτο του Μαη πρωινο, που σιγοψηχαλιζει, σταλαγματια σταλαγματια,
του Μαη τουτη η βροχη τον ταφο σου δροσιζει.

Τωρα η ψυχη σου τριγυρνα, και απο ψηλα αγναντευη, του Μαη τα κυκλαμηνα
που τα φυσα το αγερι.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.