Το πεταγματους ταραξε εχθρο και εφιαλτες

Τουτοι οι αετοι που εσχισαν τα κυματα του Αιγαιου,
Ξερακιανοι, ηλιοκαμενοι, παιδια της γης του Μηνωα, Ελληνων παλληκαρια.

Με ανδρειωμενες τις καρδιες, της λευτεριας βλασταρια.
Βγηκαν στην γη της Αττικης, προσκηνησαν στον Παρθενωνα, και για την
γη τους μηλησαν.

Ο ερχομος τους ταραξε, εχθρο και εφιαλτες, αμεσως τις


τις στρατες κλεισανε.
Και για το καλοσωρισες, τους ραντισαν φαρμακια.

Σε σας το λεω που μπροστα στα αργυρια,μικραινη η καρδια σας.

Κατω τα χερια απο τους αετους, τους γιγαντες του Εθνους.
Τουτοι οι αετοι κουρνιαζουνε, σε ολη την Ελλαδα, Θρακη, Μακεδονια,
Ολυμπο, Μωρια, Κρητη , και Νησια, Ηπειρο Θεσσαλια.

Υπαρχουν αετοι και αετοπουλα, σε ολα της γης τα πλατη.
Ειναι οι Ελληνες της ξενητειας δεν εισθε μοναχοι σας.

Ξερω υπαρχουν διαταγες οχι λεφτα και προκοπη και λευτερια στα κρατη
Γιατι της παγκοσμιοποιησις το ονειρο εχαθη.

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.