Στην απεραντοσυνη της σιγαλιας
η φωνη σου μελωδια και το χαδι σου
θαλασσινο χαδι στου βραχου την ριζα
Τα μαλλια σου μελτεμια στο πελαγος
και η μορφη σου αποκαλυψη της λαμψης
ο θυμος σου πεισματαρης σαν τον βορρια
Μαζι τις συμπληγαδες περασαμε το χρυσομαλο
δερμα της ζωης επηραμε και τωρα καθησμενοι
στις χιονισμενες κορυφες του
Ολυμπου κοιταμε το ηλιοβασιλεμα
Τα ταξιδια τα χασαμε μα κερδισαμε
της ζωης το σκοπο και καθισμενοι
στο τελος της ανηφορας μου δινεις
θαρρος για να φτασουμε στην κορφη
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
No comments:
Post a Comment