Εσυ κεντας στον αργαλειο

Εσυ κεντας στον αργαλειο
καραβια αρματωμενα που στην
Κηρυνεια εφθαναν μαρμαρα
φορτωμενα

Κεντας την θαλασσα πλατια
της Κυπρου τα λιμανια και την
σα ιτα σου πετας και τραγουδας
ανταμα

Καραβια να μην φυγετε στην Κυπρο
κρατηθητε γιατι ο πενταδακτυλος
απω τουρκια κρατειται

Αγαρινοι και βαρβαροι μετα
την προδοσια της
Αφροδιτης το νησι εκοψαν με την βια

Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Παγωνια

Μα εχει τοση παγωνια μα εχει τοσο
κρυο να σε φιλησω δυο φορες και
να σου πω αντιο

Το ξεροβορι της ζωης πιανει και δυναμωνει
γινανε ασπρα τα μαλλια μας προλαβε
το χιονι

Μετρο τον χρονο αναποδα τα χρονια
φερνω πισω νεος να γινω για αλλη
μια να σε καλωσορισω
Να σου χα ιδεψω τα μαλλια γλυκα να σε
φιλησω μες στις πνοης σου την πνοη
δυο φορες να ζησω

Μα να τα φτιαξω δεν μπορω γιατι
με πιανει ζαλη και σαν παιδακι
χανομαι μες την δικη σου
αγκαλη



Ενιππεας τελευταιος των ζεμπορων

Στα τοξα του ηλιου

Στα τοξα του ηλιου της σκεψης τα βελη θα
βαλω και στο αρμα του το δραπανι της αληθειας
και θα τραβηξω για το παιδιο της μαχης


Πολλοι οι εχθροι και τα οπλα τους τελεια
ασπιδα τους το ψεμα και εκατομυρια
οι μισθοφοροι παρατεταγμενοι στο πεδιο
της μαχης

Δεν εχω στρατηγους και επιτελειο ουτε
χρηματοδοτες μα ξεκινω
μπορει να νικηθω να χαθω μα κατι θα μεινη
θα μεινη η Αληθεια


Ενιππεας τελευταιος των ζοεμπορων

Ονειρα

Τοπος χωρις πρασινο Καφε πετρινο τοπιο
μεγαλη δρομοι κατηφορικοι μεγαλος ο φωτησμος τους
πετρες στρωμενες κατηφορικα τεραστιων διαστασεων κανοντας
τεραστιο διαδρομο αναμεσα σε δυο ποταμια στις οχθες
των ποταμων ομορφα δαση τοπιο πενεμορφο


Ονειρο δευτερο

Ομορφα σπιτια πετρινα φτιαγμενα με σκαλιστα αγγοναρια
ομορφες βεραντες γαργαρα νερα κτυπουν τα σπιτια
Κοσμος καθησμενοςστις βεραντες παρακολουθει το τρεξιμο του
νερο

Ορκος των Αθηναιων εφηβων

Οταν οι Αθηναιοι Εισηρχοντο εις την εφοιβικην εληκιαν
προσηρχοντο εις τον επι της Ακροπολεως ναον της Αγραυλου και ενωπιον
των αρχοντων εδιδον τον επομενον ορκον

Δεν θα καταισχυνω τα ιερα οπλα της πατριδος ουδε θα εγκαταλειψω τον
παραστατην μουεν ωρα κινδυνου Θα υπερασπιζω τα ιερα και τα οσια και
μονος και μετα πολλων και θα παραδωσω την πατριδα εις τους
μεταγενεστερους ουχι μικροτεραν αλλα μαγαλυτεραν κατα δυναμιν και κατα
δοξαν
Θα υπακουω προθυμως παντοτε εις τους συνετως κρινοντες και θα πειθωμαι
εις τους υπαρχοντας νομους και εις εκεινους τους οποιους θα θεσπιση
ο λαος
Δεν θα επιτρεψω την καταλυσιν των νομων ουδε την προς αυτους απειθειαν
αλλα θα υπερασπιζω αυτους και μονος και μετα παντων και θα τιμω τα
πατρια ιερα
Οι Θεοι ας ειναι μαρτυρες των οσων ορκιζομαι



Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Μαναχος ημουν μοναχος μονος στην μοναξια μου

Σε εδα χθες στον υπνο μου
τι ηρθες να με φιλησης να μου
ξηγησης το ονειρο και λιγο να
καθησης

Σαν Αετος τιναχτηκα κτυποντας τις φτερουγιες
και απαλα σου χα ιδεψα της χρυσαφιες πλεξουδες

Ελαμψε ο τοπος γυρω μου
με επνιξε το αρωμα σου με χα ιδεψε η
ανασα σου η γαλανη ματια σου

Μα ξυπνησα και κοιταξα μεσα στην
καμαρα μου ημουν μονος
μοναχος μονος στην μοναξια μου


Ενιππεας τελευταιος των Ζωεμπορων

Μαναχος ημουν μοναχος μονος στην μοναξια μου

Λυπαμαι Ελλαδα το βιος σου

Λυπαμαι γιατι το βιος τον κοπο
και το μοχθος του Ελληνικου λαου αρπαγες
τον αρπαξαν κα τον σκορπησαν στα τεσσερα
σειμια του οριζοντα Δεν υπαρχουν επενδητες
για την Ελλαδα υπαρχουν μονο αρπαγες



ενιππεας τελευταιος των ζοεμπορων

Εδω το καλος της φυλης

Σε πανηγυρια τωρα δεν πας ξανα για
να πουλησης γιατι τα χρονια φυγανε
και στην πανηγυριστρα παζαρια πια δεν
γινονται


Μονος πηγα και καθησα στον βραχο
για να βλεπω φερνω στον νου μου τα
παλια μα ζωντανα δεν βλεπω


Εδω γινοτανε βουη στο τελος Σεμτεμβρη
εδω τρεχανε τα αλογα γινονταν χα ιρια
μελισσολο ι εμοιαζε τουτη η γιορτη που
ανταμωναν ολοι

Τραγουδια τραπεζιτικα πιπιζα και φλογερα
η γουρνοπουλα η ψητη σαν επεφτε η ημερα
η μυρωδια η τσικνα της σκεπαζαν τον αερα

Απο νωρις αρχιζανε οι τραμπες τα ζωχα ιρια
και του Μωρια η λεβεντια ηταν στα
πανηγυρια
Οι συμφωνιες εκλειναν χωρις χαρτι και πεννα
ο λογος τους συμβολαιο Ανθρωποι με αξια
Εδω το καλλος της φυλης της
γνωσης της σοφιας

Γλυκεια Θεα του Απριλη

Στις ομορφες μας τις στιγμες
σε πελαγα αρμενιζω μου κανονιζεις
τα πανια και στα βαθεια γυριζω

Ειναι το κορμι σου θαλασσα που σιγο
παιχνιδιζει και εγω δελφινι που βουτω
στην θεια σου γαληνη

Και οσο το κυμα με τραβα μες την γλυκεια
αγκαλια σου δωσε θεε μου να μην
βγω ποτε απο τα φιλια σου

Οταν τελειωσει το φιλι και παψει
το κολυμπι γλυκα ακουμπω στα στηθεια
σου γλυκεια θεα του Απριλη


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Στον αγνωστο Μ

Ενα παιδι με οπλα Καποιος που τοποθετουσε
βομπες σε καλαθια σκοπηδιων
Θρησκειες που σκοτωνουν Κοματα υπερανω της πατριδας
ΤΡαπεζες που ποδοπατουν τους πελατες τους
Γιατροι φακελακια Καταπατητες φωτιες Προσωπικα δεδομενα
Ιστορια γλωσσα ηθη εθημα πολιτισμος στηβαγμενα στα αζητητα
Το διαμαντι του κοσμου ρειγμενο μεσα στο βουρκο

Ελλαδα το βιος σου


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων

Τα χρονια εναι δισεκτα

Οταν οι σειρηνες κτυπησουν
συναγερμο να εισαι ετοιμος


Μην αναπαυεσαι σε ψευτηκες
υποσχεσεις τα χρονια ειναι
δισεκτα

Οταν κτυπησει συναγερμος μην
αργισεις να εισαι ετοιμος γιατι
ο εχθρος ειναι υπουλος

Στην σκεψη σου βαλε την εφευρεση
και την αμυνα και οταν κτυπησει
συναγερμος να βρεθης στα χαρακωματα


Ενιππεας ο τελευταιος των ζωεμπορων

Στην απεραντοσυνη της σιγαλιας

Στην απεραντοσυνη της σιγαλιας
η φωνη σου μελωδια και το χαδι σου
θαλασσινο χαδι στου βραχου την ριζα

Τα μαλλια σου μελτεμια στο πελαγος
και η μορφη σου αποκαλυψη της λαμψης
ο θυμος σου πεισματαρης σαν τον βορρια


Μαζι τις συμπληγαδες περασαμε το χρυσομαλο
δερμα της ζωης επηραμε και τωρα καθησμενοι
στις χιονισμενες κορυφες του
Ολυμπου κοιταμε το ηλιοβασιλεμα


Τα ταξιδια τα χασαμε μα κερδισαμε
της ζωης το σκοπο και καθισμενοι
στο τελος της ανηφορας μου δινεις
θαρρος για να φτασουμε στην κορφη


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων