Πρεπει να ανοιξω τα φτερα

Στης λεμονιας το ανθισμα, στης ανοιξις το φυλλο,
και στης ελιας το σταχυασμα χρυσος αετος πετουσε.


Πετουσε και λογαριαζε και στο μυαλο του βαζει,
η λεμονια εχει ανθους, και η ελια το λαδι.

Στεκοταν εδω, πετουσε εκει, και ολο συλογιετε, πρεπει να
ανοιξω τα φτερα να παω στα κορφοβουνια.

Να παω να καθησω σε γκρεμους, στα βραχια να φωλιασω,
να βρω την πετροπερδικα και εκει φωλια να φτιαξω.

Στην λεμονια ανακαθησε κτυπησε τις φτερουγιες, στα συννεφα ανεβηκε,
φτανει ψηλα και βλεπει,
χιονισμενες τις κορφες, και στις πλαγιες λουλουδια.

Βλεπει τις στρουγγιες

ανοιχτες, στις λαγκαδιες κοπαδια.
Βλεπει σπαρμενους τους αγρους, και περδικες στα πλαγια.
Βλεπει τα αμπελια μπουμπουκια να πετουν, να βγαζουνε βλασταρια.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων