Thursday, September 13, 2012

Στη Μαννα της αθανασιας.

Σε  αγγιζω και λειωνεις, οπως  η βροχη  αγγιζει  το χιονι.
Οταν  η βροχη το χιονι θα  λειωση,σαν την ανοιξη το κορμι της νειοτης σου  καρπους
θα μου δωσει.
Τριανταφφυλα θα φυτρωσουν μες την αυλη, και παιδικες φωνες σαν  καναρινια θα  κελα ιδουν.
Θα  μεγαλωσουν και θα γεινουν  της αθανασιας  βλασταρια, που  μου εφερες  εσυ, για να στολιζουν
το  ομορφο  μερος  τουτης  της  Γης.


       Ενιππεας τελευταιος  των ζωεμπορων.

No comments: