Εσπερινος δεν σημανε καμπανα δεν ακουστη, τα μονοπατια χαθηκαν και τα χωραφια χερσα,
και ο πιστικος εις στις πλαγιεςδεν παιζει την φλογερα.
Οι ζευγολατες φυγανε, τα αμπελια μας χαθηκαν, ο τρυγητος ξεχαστηκε, σταφυλια δεν πατιωνται,
φυγαν οι νεες, φυγαν οι νεοι, δεν εμειναν γεροντοι.
Αγναντια, αγναντια καθομε,καθομε και αγναντευω,βλεπω κορφες ασπρομαυρες, πλαγιες,
μαυροφορουσες.
Κορφες που ειναι οι λεβεντες σας,πλαγιες που ειναι τα παιδια σας, και συ χωριο μου ομορφο.
τι εκανες τις νυφαδες.
Δεν ξερω ποιοι με κουρσεψαν,τι γιναν τα παιδια μου, παντως εχθροι δεν εισαντε, δεν εισαντε, κουρσαροι, εισαντε ντοποιοι Ελληνες.
Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων
No comments:
Post a Comment