Αληθεινες ιστοριες

1960 Γενναρης μηνας, Σαββατοβραδο ειχε ερθει κινηματογραφος στο χωριο.
Ολο το χωριο στο καφενειο εβλεπαμε την ταινια.
Κατα της εννιαμιση ανοιγη η πορτα του καφενειου, μπαινει ο προεδρος
του χωριου και λεει, οτι στο διπλανο χωριο το Βαλτεσηνικο,
κυνδινευε η γυναικα του γιατρου απο αιμοραγια.
Τα αυτοκηνητα που ερχονταν απο το Βαλτεσηνικο ειχαν κολησει.

Το χωριο ειχε ενα ταξι φορντ 1951.
Ξεκηνισαμε καμια τριανταρια ατομα, κοβοντας κοπο.
Οταν φτασαμε στα απανω αλωνια σε υψωμετρο 2200μ ,το χιονι
ηταν κορδελιασμενο, η ωρα ειχε φτασει τρεις ξημερωματα.
Ολοι Εφυγαν εκτος απο το Θαναση τον οδηγο και μενα.
Το πολυ χιονι ειχε κοπη το αυτοκηνητο, περασαμε το διασελο

Το Χιονι ειναι δυσκολη δουλεια.
Περασαμε στην αλλη μερια του βουνου, κατηφορος, σιγα σιγα,
στο Σανατορειο. /Πανεμορφο κτηριο Εγκαταλελημενο/
Τα ελατα βαρυ φορτωμενα με χιονια, φεγγαρι ησυχια μια χαραυγη
ντυμενη στα ασπρα, ενα μαγεμενο τοπιο ενας τοπος αλλοιωτηκος.

Φτασαμε στην στροφη του καπελιανη, κατηφορος, ξαναφαναμε στο Βαλτεσηνικο.
Σε λιγα μετρα σηναντησαμε τους Βαλτεσηνιωτες, τα δυο αυτοκινητα
ειχαν φυγη απο τον δρομο.
Εγω και ο Θανασης μειναμε και το ταξι προχωρισε για να παραλευη
την ασθενη.
Οταν γυρισε το ταξι δεν ειχε χωρο για τον Θαναση και μενα.
Πιαστηκαμε πισω στο ταξι πατωντας στον προφυλακτηρα,
και με τα νυχια κρατιομαστε στο πανω ανοιγμα της πορτας.
θυμαμε την ομορφη χιονισμενη εκεινη νυχτα.
Η γυναικα σωθηκε.
Ποτε ομως κανενας δεν ειπε ενα ευχαριστω.


Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων




\