Ετσι την ειδα στο ονειρο μου

Τουτο δεν ηταν ονειρο, δεν ηταν παραμυθι, ηταν η κορη μονη της.
Κολωνα απο μαρμαρο, ψηλη και σκαλισμενη, στα αλωνια εκει καταραχα
ητανε φυτεμενη.
Και στην κορφητης προτομη κορης λευκοφορουσας, αγναντευε και κοιταζε τα
Θεοικα τοπια.


Τοτε και γω στον υπνο μου δειλα την ερωταω, κορη μου πια εισαι εσυ,
τι θες σε αυτο τον τοπο.
Με ενα πλατυ χαμογελω , η κορη μου αποκριθει.


Εγω ειμαι Η ΚΟΡΗ ΑΠΩ ΤΑ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΑ. Που ηρθα παλι πισω.



Ενιππεας τελευταιος των ζωεμπορων.