Το τελευταιο βολι

Ο Θοδωρακης καθεται, στο καστρο και κοιταει,
κατα την Αλωνισταινα τονκαμπο της Βυτινας.

Βλεπει λεφουσια να ερχονται και τα σπαρτα να καινε.
Στο πετροβουνι φτασανε το μονοπατι πιασαν,
τουτα τα μερη αγνωστα ο Ιμπραημ τα βλεπει.

Μροστα βουνο περηφανο με καστρο στολισμενο,
και ενας αετος Ελευθερωτης στο βραχο καθισμενος.
Ο ηλιος εβασιλεψε και στις κορφες σκοταδι,
στο βραχο τουτον αναλαμπες της λευτεριας το χαδι.

Τ ασκερι ολο προχωρα και στο χωριο ζυγωνει,
Αγαρινοι πατησανε το συραχο στ αλωνια.

Μα το χωριο ειναι ερημο παιδια γυναικες γεροι
στην Αρβιτσα τραβηξανε , στους βραχους στα Λαγκαδια.

Πολλα τα βολια πεφτουνε στην ραχι των Δεβαιων.
Φωτια βαζει ο Ιμπραημ και το χωριο το καιει.
Πικρο μαντατο του ερχετε απο το Ναυαρινο,
πως τα καραβια του εχασε και πρεπει να γυριση.
Και ο Θοδωρακης αγριεψε κανεναν τους δεν θα αφησει.

Απο τις σταχτες το χωριο παλι το ξαναχτισαν,
το ονομασαν Αντροκαστρο ,
Μαγουλιανα το λενε, βολι πια δεν επεσε
τουρκος δεν ξανα φανει



Ενιππεας τελευταιος των ζωεπμορων

12.12.2004